7. Hukuk Dairesi



MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 26/03/2012 gününde verilen dilekçe ile önalım hakkından kaynaklanan tapu iptali ve tescil talebi üzerine Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin bozma ilamına uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 28/04/2017 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
1086 sayılı HUMK"nun 427/2 maddesinde, miktar veya değeri belirli bir tutarın altında kalan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararların kesin olduğu, dolayısıyla temyizinin olanaklı bulunmadığı hükme bağlanmıştır.
Temyiz kesinlik sınırı, karar tarihinde uyuşmazlık konusu olan temyiz edilen miktara göre belirlenir.
6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi gereği yürürlüğü devam eden 1086 sayılı Kanunun 428. maddesinin 1. bendine göre 2017 yılı itibariyle 6.550,00TL"yi geçmeyen kararlar temyiz edilmeyecektir.
Yerel mahkemece 28.04.2017 tarihli hükümle; önalım hakkına dayalı tapu iptal ve tescil talebinin kabulüne, kararın kesinleşmesinden sonra önalım bedeli olan ve mahkeme veznesine depo edilen 641,30 TL’nin davalı tarafa ödenmesine dair verilen karar davalı vekilince temyiz edilmiştir
Eldeki davada temyiz istemine konu kararın verildiği 28.04.2017 tarihinde temyiz kesinlik sınırı 6.550,00TL"dir. Temyize konu edilen değer ise 641,30 TL olup temyiz edilebilirlik sınırı altında olduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna gidilmesi, miktar itibariyle mümkün değildir.
Mahkemece verilen karar kesin hüküm niteliğinde olduğundan temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, 09.11.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.