MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi


Taraflar arasındaki menfi tespit-istirdat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalı Bankadan 3 taksitte ödemek üzere toplam 34.426,52 TL borçlandığını, ilk iki taksiti (11.801,40 TL ve 10.800,00 TL olarak) zamanında ödemiş olmasına rağmen 28/03/2014 tarihinde ödenecek 3. taksitin muaccel hale getirilerek rehinin paraya çevrilmesi yoluyla icra takibi başlatıldığını, 3. taksit miktarının 11.475,50 TL olduğunu, rehinli malın 22.500,00 TL bedelle satıldığını ve borcun fazlasıyla ödendiğini, fakat buna rağmen takibin 9.942,66 TL üzerinden devam ettirildiğini, takip tarihi itibariyle muaccel borcunun bulunmadığını, borca mahsuben bankaya yapılan ödemelerin dikkate alınmadığını ileri sürerek takip dosyasında 9.942,66 TL lik kısım için borçlu olmadığının tespitine davalı aleyhine % 20sinden az olmamak üzere icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, "... davanın kabulü ile davacıdan haksız olarak alındığı anlaşılan toplam 11.808,47 TL nin (9942,66 TL"sine dava tarihinden 1.865,81 TL"sine ıslah tarihi olan 12/04/2016 tarihinden itibaren işleyecek) avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının tazminat talebinin reddine..." karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava, İcra İflas Kanunun m.72/1 hükmü uyarınca açılan menfi tespit davası olup, m.72/6 hükmü gereği dava sırasında borç ödenmiş olmakla davaya istirdat davası olarak devam edilmiştir.
Mahkemece dava, tüketici mahkemesi olarak görülüp karara bağlanmışsa da, dosya incelendiğinde, davalı bankanın 04/12/2012 tarihli noterce onaylanmış ihtarnamesiyle davacının ihtarname tarihinde kat edilen taksitli ticari kredi (genel kredi)hesabı dolayısıyla 24.431,15 TL, ticari araç kredisi (genel kredi) hesabı dolayısıyla 21.125,83 TL, esnek ticari hesap dolayısıyla 1.134,55 TL olmak üzere toplam 46.691,53 TL borcunun olduğu belirtilerek 24 saat içinde ödenmesinin ihtar edildiği, 05/04/2013 tarihinde davacı hakkında rehinin paraya çevrilmesi yoluyla icra takibi başlatarak (takip tarihine kadar ödenen 26.240,00 TL"nin mahsubuyla bakiye kalan) 20.451,53 TL asıl alacak 6.774,52 TL işlemiş faiz 338,71 TL faizin gider vergisi 226,96 TL masraf olmak üzere toplam 27.791,72 TL"nin tahsilini istediği, davalı banka tarafından sunulan davacının hesap dökümünü gösteren çizelgede müşteri tipinin gerçek kişilerin ticari işletimi (parekende /küçük işletme) olarak belirtildiği, kredi sözleşmelerinin genel kredi sözleşmesi olarak düzenlendiği görülmektedir.
Davanın açıldığı tarihte yürürlükte olan 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanuna göre, tüketici: Bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişiyi, tüketici işlemi: Mal veya hizmet piyasalarında tüketici ile satıcı-sağlayıcı arasında yapılan her türlü hukuki işlemi ifade eder.
4077 sayılı yasanın 23. maddesi bu kanunun uygulanması ile ilgili her türlü ihtilafa tüketici mahkemelerinde bakılacağını öngörmüştür. Bir hukuki işlemin sadece 4077 Sayılı yasada düzenlenmiş olması tek başına o işlemden kaynaklanan uyuşmazlığı tüketici mahkemesinde görülmesini gerektirmez. Bir hukuki işlemin 4077 sayılı yasa kapsamında kaldığının kabul edilmesi için taraflardan birinin tüketici olması gerekir. Görev, 6100 sy. HMK"nın 1. maddesi hükmü gereği kamu düzenine ilişkin olduğundan mahkemece yargılamanın her safhasında kendiliğinden gözetilmelidir.
Bu açıklamalar kapsamında somut olay değerlendirildiğinde; kullanılan kredinin türü, şüpheye yer vermeyecek şekilde tespit edilmemiş, kullanılan kredinin Tüketici Kredisi olması haline ve Genel Kredi olması haline göre, değerlendirmeler yapılıp, kredinin türü açıklığa kavuşturulmaksızın sonuca gidildiği görülmüştür.
Şu halde mahkemece, öncelikle takibe konu kredi sözleşmelerinin niteliğinin tüketici kredisi mi yoksa genel kredi mi olduğu tespit edilerek, ardından tüketici işlemi olduğu kanaatine varılması halinde davanın esasına girilmesi aksi takdirde görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, bu husus göz ardı edilerek eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
2-Bozma nedenine göre, davalının temyiz itirazlarının şu aşamada incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: 1. bentte açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, 2. bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 08/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.