Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2020/1704 Esas 2020/9062 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanığın gözaltında kaldığı süre, TCK"nın 63. maddesi gereğince mahsup edilmemiş ise de, bu hususun infaz aşamasında re"sen dikkate alınabileceği,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
26/09/2007 tarihli ilk hükümde sanık hakkında belirlenen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi ve bu hükmün yalnız sanık tarafından temyiz edilip Özel Dairece lehe bozulmasından sonra sanığa verilen 5 ay hapis cezasına ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılması akabinde sanığın, denetim süresi içinde kasıtlı suç işlemesi nedeniyle 04/07/2019 tarihli açıklanan hükümde hapis cezası adli para cezasına çevrilmeyerek 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinde yer alan cezayı aleyhe değiştirme yasağına aykırı davranılması,
Kanuna aykırı, sanık ...’in temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, ancak; bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye kısmen uygun olarak, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca, sanık hakkında belirlenen hapis cezasının TCK’nın 52. maddesi gereğince günlüğü 20 TL hesaplanmak suretiyle neticeten sanığın 3000 TL adli para cezası ile cezalandırılması ve para cezasının birer ay ara ile 10 eşit taksitte ödenmesi şeklinde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.