Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/16363 Esas 2015/2322 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/16363
Karar No: 2015/2322
Karar Tarihi: 29.01.2015

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/16363 Esas 2015/2322 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçu işleyen çocuğun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabul etti ve mahkumiyet kararı verdi. Ancak çocuk hakkında Çocuk Koruma Kanunu'nun 5. maddesinde öngörülen koruyucu ve destekleyici tedbirlerin uygulanması gözetilmeden hüküm kurulduğu için karar bozuldu. Çocuk için yeniden tedbir kararı verilerek hükmün bozulmasına karar verildi. Çocuk Koruma Kanunu'nun 5. maddesi, çocukların koruyucu ve destekleyici tedbirlerin uygulanması gerektiğini belirtirken, 11/1. maddesi ise suça sürüklenen çocuklar hakkında uygulanacak tedbirleri düzenlemektedir.

13. Ceza Dairesi 2014/16363 E. , 2015/2322 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçlun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suça sürüklenen çocuk hakkında hüküm kurulurken 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 11/1. maddesi gereğince, aynı yasanın 5. maddesinde öngörülen koruyucu ve destekleyici tedbirlerin suça sürüklenen ve ceza sorumluluğu olmayan çocuklar bakımından uygulanabileceği gözetilmeden; somut olayda ceza sorumluluğu olan ve hakkında mahkumiyet kararı verilen suça sürüklenen çocuk hakkında, anılan yasanın 5. maddesinde yazılı tedbire hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla, 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5395 sayılı yasanın uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.