MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 2005 yılından beri davalı işverenlikte çalıştığını, davalı işverenin müvekkilinin iş sözleşmesini işe devamsızlık nedeniyle feshettiğini ileri sürse de müvekkilinin devamsız olduğunun iddia edildiği günlerde izin kullandığını belirterek davalı işveren tarafından gerçekleştirilen haksız fesih nedeniyle kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 2012 yılında yıllık iznini kullandıktan sonra 14-15-16-17/09/2012 günlerinde işe gelmediğini, durumun tutanak ile tespit edildiğini, davacının iş sözleşmesinin 4857 sayılı İş Kanunu‘nun 25/II-g maddesi gereğince haklı nedenle feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, isteğin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı ve davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacı işçinin iş sözleşmesinin 4857 sayılı İş Kanunu‘nun 25/II-g maddesi gereğince haklı nedenle feshedilip edilmediği noktasında toplanmaktadır.
Davacı ilk izne ayrılma dilekçesinde iznini il dışında geçireceğini ifade etmediğinden bu konuda Toplu İş Sözleşmesi düzenlemesinin olayda uygulanma yeri yoktur. Davacının izindeyken tekrar ek izin talep ettiğine ilişkin iddia net şekilde kanıtlanamadığı gibi işverenin bu ek talebi anında kabul etme zorunluluğu da yoktur. İznin yılın hangi bölümünde kullanılacağını personel durumuna göre işveren belirleyebilir. Tüm bu hususlar dikkate alındığında devamsızlık tutanaklarının doğru olduğu, işveren feshinin haklı nedene dayandığı anlaşılmakla kıdem ve ihbar tazminatı isteklerinin reddi gerekirken kabulü hatalıdır.
3-Yıllık izin ücretinin ne zaman ödendiği konusu taraflar arasında ihtilaflıdır. Yıllık izin ücretinin ödendiğine ilişkin bordro imzasız olduğundan ödeme tarihini ispat külfeti işverenin üzerindedir. Bu konuda herhangi bir banka kaydı veya ispata elverişli başka bir belge ibraz edilmediğinden, davacı tarafın yıllık izin parasının dava açıldıktan sonra ödendiği yönündeki beyanına değer verilmeli, bu konudaki parasal miktar açısından davalı lehine ücreti vekalet takdir edilmemelidir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 25.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.