7. Ceza Dairesi 2012/28533 E. , 2013/1370 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma, Bankacılık zimmeti
HÜKÜM : Zimmet suçu yönünden uyarlama talebinin reddine; Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanmak, güveni kötüye kullanmak suçu nedeniyle hükümlülüğüne
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Zonguldak Cumhuriyet Başsavcılığı"nca düzenlenen 23.11.1999, 26.01.2000 ve 01.05.2000 günlü iddianamelerdeki anlatım ve sevk maddelerinde suçun nitelendirilmesinin dolandırıcılık, emniyeti suistimal ve özel evrakta sahtecilik suçu olarak yapıldığı, hükmün ilk temyiz incelemesini yapan Yargıtay 11.Ceza Dairesi"nin 12.11.2002 tarih ve 2002/10952 E., 2002/8864 K. sayılı kararı ile sanık hakkında ek savunma verilmeksizin iddianamede gösterilmeyen 4389 sayılı Kanunun 22/3.bendi 2.cümlesi uyarınca mahkumiyet hükmü kurulması gerekçesiyle bozulduğu, mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda 21.03.2003 tarih ve 2002/215 E. 2003/4 K. sayılı karar ile TCK 508, 522, 510, 80, 31, 33, 71, 72, 74, 77 ve 4389 sayılı Kanunun 22/3 ve TCK 80.maddeleri uyarınca 21 yıl ağır hapis 9 yıl hapis ve 20.733.148.650 TL ağır para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, bu kararın temyizi üzerine Yargıtay 11.Ceza Dairesi"nin 24.12.2003 tarih ve 2003/12869-9866 K. sayılı ilamı ile sonuç para cezası ve vekalet ücreti yönlerinden düzeltilerek onandığı ve kararın kesinleşerek infazına başlandığı, infaz sırasında yeni ceza değişiklikleri nedeniyle uyarlama talebinde bulunulması üzerine mahkemenin uyarlama yargılaması yaptığı, bunun sonucunda ilk olarak, 18.07.2005 tarihli ek karar ile uyarlama hususunda verilen kararın temyiz üzerine Yargıtay 11.Ceza Dairesi"nin 30.10.2006 tarih ve 2006/6222-8463 E. K. sayılı kararı ile duruşma açılmadan karar verildiği gerekçesiyle bozulduğu, mahkemece bozmaya uyulup duruşma açılarak verilen 10.01.2007 tarihli ek kararın temyizi üzerine Yargıtay 11.Ceza Dairesi"nin 07.04.2009 tarih ve 2008/21122 E., 2009/3998 K. sayılı kararı ile uyarlamanın usulüne
uygun yapılmadığı gerekçesiyle kararın bozulduğu, bunun üzerine mahkemece bozmaya yeniden uyularak yapılan yargılama sonucunda 27.09.2009 tarihli ek karar ile uyarlama konusunda yeniden hüküm kurulduğu, kurulan bu hükmün temyizi üzerine Yargıtay 11.Ceza Dairesinin 2010/11804 - 12126 E.K. sayılı kararı ile bozma kararına rağmen uyarlamanın usulüne uygun yapılmadığı gerekçesiyle bozularak mahkemeye iade edildiği, mahkemein bozmaya uyarak 24.02.2011 gün ve 2011/3 E. 2011/20 K. sayılı karar ile sanık hakkında yeniden uyarlama hükmü kurarak hükümlünün infazının durdurulduğu, kararın hükümlü müdafiince temyizi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının Yargıtay 11.Ceza Dairesi"ne hitaben tebliğname düzenlendiği hususlarının tüm dosya kapsamından anlaşılmasına ve Yargıtay Kanunu"nun 14.maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 tarihli 2011/1 sayılı ve 09.02.2012 tarihli 2012/1 sayılı kararlarına göre, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 11.Ceza Dairesine ait bulunduğundan, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, Dairemizin görevli olduğuna dair Yargıtay 11.Ceza dairesinin 15.10.2012 gün 2012/21973-17404 sayılı kararı bulunduğundan dosyanın Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.01.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.
