Esas No: 2021/23239
Karar No: 2022/2523
Karar Tarihi: 17.02.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/23239 Esas 2022/2523 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın yokluğunda verilen hükümle ilgili olarak Tebligat Kanunu'nun 35. maddesine göre tebligat yapılmış olup, sanığın cezaevi ile ilgili durumu tebliğat işlemini geçersiz kılmamıştır. Sanık daha sonra gerekçeli kararı talep etmiştir. Kararın okunup anlatıldığına dair şerh bulunmadan yapılan tebliğ işlemi de geçersiz kılınmıştır. Ancak sanığın 2017 tarihli dilekçesinde lehine olan maddelerden yararlanmak ve uzlaşmak istediği belirtilmiş, bu nedenle 1412 sayılı CMUK'nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra temyiz istemi REDDEDİLMİŞTİR.
1412 sayılı CMUK'nın 310/1. ve 317. maddeleri. 310/1. madde, hükümlülerin cezaevindeyken yapacakları başvuruları düzenlerken, 317. madde, temyiz isteminin kabul edilebilmesi için öngörülen yasal sürelere dair hükümleri içermektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen kararın savunmasında bildirdiği adreste Tebligat Kanununun 35. maddesine göre tebliği edildiği, UYAP’tan yapılan incelemede gerekçeli kararın tebliğ edildiği tarihte sanığın cezaevinde başka suçtan hükümlü olduğu bu nedenle yapılan tebligat işleminin geçersiz olduğu; hükümlünün 11.10.2011 tarihli cezaevi aracılığı ile gönderdiği dilekçesinde gerekçeli kararın kendisine gönderilmesini istemesi üzerine 18.10.2011 tarihinde gerekçeli kararın 5271 sayılı CMK'nın 35/son maddesine aykırı olarak hükümlünün bulunduğu cezaevinde kararın okunup anlatıldığına dair şerh bulunmadan tebliğ edildiği bu suretle yapılan tebliğ işleminin de geçersiz olduğu belirlenmiş ise de; sanığın mahkemeye gönderdiği 04/12/2017 tarihli dilekçesi ile gerekçeli kararın esas ve karar numarası ile ceza miktarını belirtmek suretiyle lehine olan maddelerden yararlanmak ve uzlaşmak istediğine dair talepte bulunduğunun anlaşılması karşısında; anılan tarih itibariyle sanığın karardan haberdar olduğunun kabulü ile 1412 sayılı CMUK'nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 24/05/2021 tarihinde temyiz eden sanığın süresinde olmayan temyiz isteminin aynı Kanun'un 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 17.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
