Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/24181 Esas 2022/2621 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, tehdit, hakaret, kasten yaralamaya teşebbüs, taksirle yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın aşamalarda alınan beyanında "Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karşı bir diyeceğim yoktur" şeklindeki açıklaması karşısında sanığın rızasının olup olmadığı yönünde tereddüte yer vermeyecek şekilde beyanının alınması gerekirken, bu beyanla yetinilmesi kanuna aykırı olmakla birlikte, mahkemece “sanığın sabıkalı kişiliği, yargılama aşamasında herhangibir pişmanlık hali gözlenmediğinden cezanın ertelenmesi ve hükümün açıklanmasının geri bırakılması halinde suç işlemekten çekineceği hususunda mahkememizde olumlu kanaat oluşmadığından” şeklindeki gerekçe ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmediğinden bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, mahkumiyet hükümleri yönünden 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10.maddesi ile TCK'nın 53.maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın adli sicil kaydının incelenmesinde tekerrüre esas en ağır ilam niteliğinde olan Karaman 1.Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/72 Esas ve 2013/560 Karar sayılı 10/09/2013 kesinleşme tarihli TCK’nın 179/2 maddesi uyarınca 6.000,00 TL adli para cezası yerine mahkemece İskenderun 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/685 Esas ve 2011/278 Karar sayılı14/05/2013 kesinleşme tarihli TCK’nın 179/3 maddesi uyarınca verilen 3.000,00 TL adli para cezasının esas alınması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
I)Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II)Sanık hakkında hakaret ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
1)Sanık hakkında hakaret suçundan TCK’nın 125/4.maddesi uyarınca 1/6 oranında artırım yapıldıktan sonra TCK’nın 29.maddesi uyarınca ¼ oranında indirim yapılırken 2 ay 18 gün yerine 2 ay 19 gün şeklinde hesaplanarak sonuç cezanın 2 ay 5 gün hapis cezası yerine 2 ay 6 gün hapis cezasına hükmedilmek suretiyle fazla ceza tayini,
2)Sanık hakkında basit yaralama suçundan TCK’nın 86/2, 86/3-e, 35, 29 maddeleri uyarınca 1/4 oranında indirim yapıldıktan sonra TCK’nın 62.maddesi uyarınca 1/6 indirim yapıldığında sonuç cezanın 1 ay 25 gün hesaplanması gerekirken 1 ay 26 gün hapis cezası olarak hesaplanarak fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında hakaret suçundan verilen sonuç cezanın 2 ay 5 gün hapis cezası, basit yaralama suçundan verilen sonuç cezanın 1 ay 25 gün hapis cezası olarak düzeltilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III)Sanık hakkında mala zarar ve taksirle yaralama suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde,
1)Tartışma esnasında aracın içine kaçan katılan ...’a yönelik sanık ...’in katılanın arabasının sol ön kapı camını yumrukla vurması sebebiyle kırdığı ve kırılan cam parçalarının katılanın eline isabet ederek yaralanmasına sebebiyet verdiği eylemin, Ceza Genel Kurulu’nun 16/09/2014 tarih, 2013/9-431 Esas ve 2014/377 Karar numaralı kararında da ifade ve kabul edildiği gibi mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarını oluşturduğu ve sanık hakkında, 5237 sayılı TCK.nun 44. maddesi kapsamında düzenlenen fikri içtima kuralı uyarınca en ağır cezayı gerektiren fiilden hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, yazılı biçimde iki ayrı suç kabulü suretiyle uygulama yapılması,
2)Sanık hakkında taksirle yaralama suçundan TCK’nın 89/1 ve 29. maddeleri uyarınca 1/4 oranında indirim yapıldıktan sonra TCK’nın 62.maddesi uyarınca 1/6 indirim yapıldığında sonuç cezanın 1 ay 25 gün hesaplanması gerekirken 1 ay 26 gün hapis cezası olarak hesaplanarak fazla ceza tayini,
3)Mala zarar verme suçundan hüküm kurulurken sevk maddesinin TCK’nın 151.maddesi olarak yazılması gerekirken TCK’nın 155.maddesi uyarınca hüküm kurulması,
4)TCK'nın 58/4 maddesince düzenlenen "kasıtlı suçlarla taksirli suçlar arasında tekerrür hükümleri uygulanmaz" hükmü uyarınca sanık hakkında taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken TCK’nın 58.maddesinin uygulanamayacağı gözetilmeden hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 17/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.