Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/24342 Esas 2022/2658 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, tehdit, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Müşteki sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Müşteki sanık hakkında hakaret suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararın temyizi mümkün olmadığından, 5271 sayılı CMK'nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, katılan sanık ... müdafiinin temyiz talebi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2- Müşteki sanık ... hakkında kasten yaralama, tehdit ve mala zarar verme suçlarından kurulan beraat ve katılan sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Katılan sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan ilamdaki mahkeme adının “Alanya” yerine “Kütahya” ve karar tarihinin de “08.12.2009” yerine “18.12.2009” şeklinde yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiş, katılan sanık ...’un adli sicil kaydında yer alan Alanya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.12.2009 tarihli ve 2008/841 E., 2009/955sayılı ilamına konu TCK 165/1. maddesinde düzenlenen suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan aldığı mahkûmiyet hükmü tekerrüre esas alınarak tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiş ise de, 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, TCK'nın 165/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alındığında ve sanığın başkaca tekerrüre esas alınabilecek sabıkası olmadığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının ve yine kasten yaralama suçu bakımından TCK'nın 53/1. maddesine göre, anılan madde ve fıkrada belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmanın sanığa kasten işlenmiş bir suçtan dolayı verilen hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olması karşısında, kararda gösterilmeyen hak yoksunluklarının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 21.02.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.