Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/23762 Esas 2022/2723 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet, ceza verilmekten vazgeçilmesi, güvenlik tedbiri

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II- Suça sürüklenen çocuk hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Suç tarihi itibariyle 15-18 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun eylemine uyan TCK'nın 116/2 ve 31/3. maddelerinde belirtilen suç için öngörülen cezanın üst sınırına göre, aynı Kanun'un 66/1-e, 66/2. maddelerinde belirtilen 5 yıl 4 aylık dava zamanaşımının, mahkumiyet hükmünün kurulduğu 24.03.2016 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan açılan kamu davasının, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE,
II- Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- 5237 sayılı TCK'nın 145. maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuğa ceza vermekten vazgeçilmesi halinde, 5271 sayılı CMK'nın 223/4. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken ceza vermekten vazgeçilmesine karar verilmesi,
2- Yaşı küçük suça sürüklenen çocuklar hakkında hangi hallerde çocuklara özgü güvenlik tedbirlerinin uygulanabileceğinin 5237 sayılı TCK’nın 31. maddesinde açık olarak belirtildiği, çocuklara özgü güvenlik tedbirlerinin ne olduğunu gösteren 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 11. maddesinde de “Bu Kanunda düzenlenen koruyucu ve destekleyici tedbirler, suça sürüklenen ve ceza sorumluluğu olmayan çocuklar bakımından, çocuklara özgü güvenlik tedbiri olarak anlaşılır.” hükmü gözetilmeden, suç tarihinde 15-18 yaş grubunda olan suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan TCK'nın 145. maddesi uyarınca suçun işleniş şekli ve özellikleri de göz önünde bulundurularak suça konu malın değerinin az olması nedeniyle ceza vermekten vazgeçilmesine karar verildikten sonra uygulama koşulları bulunmadığı halde, ayrıca 5395 sayılı Kanun'un 5/1-b maddesi uyarınca bakım tedbiri uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, ancak bu aykırılıkların aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hükmün 1. fıkrasından "ceza vermekten vazgeçilmesine" ibaresinin çıkartılıp yerine "5271 sayılı CMK'nın 223/4. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına" ibaresinin eklenmesine ve hükmün 2. fıkrasındaki ''5395 sayılı Kanun'un 5/1-b maddesi uyarınca bakım tedbiri uygulanmasına” ilişkin bölümün çıkartılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.02.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.