Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/7017 Esas 2020/604 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7017
Karar No: 2020/604
Karar Tarihi: 21.01.2020

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/7017 Esas 2020/604 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık cinsel taciz ve kasten yaralama suçlarından mahkum edilmiştir. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, kasten yaralama suçuna ilişkin mahkumiyet kararının kaldırılmasını talep etmiştir. Yapılan incelemede, mahkemenin diğer temyiz itirazları reddedilirken, sanığın daha önce aldığı adli para cezasının tekerrüre esas alınamayacağı gerekçesiyle kanuna aykırı hüküm verildiği tespit edilmiştir. Bu nedenle, hüküm BOZULMUŞ ve tekerrür hükümleri çıkarılarak düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri olarak 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 308. maddesinin 2 ve 3. fıkraları hakkında açıklama yapılmıştır. Ayrıca, hüküm BOZULURKEN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. ve 322. maddeleri kullanılmıştır.

14. Ceza Dairesi 2019/7017 E. , 2020/604 K.

"İçtihat Metni"

Sanık ..."ın cinsel taciz ve kasten yaralama suçlarından yapılan yargılaması sonucunda atılı suçlardan mahkumiyetine dair Ankara 13. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 25.03.2015 gün ve 2014/489 Esas, 2015/196 Karar sayılı hükümlerin sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 26.03.2019 gün ve 2015/9323 Esas, 2019/8533 Karar sayılı ilamına Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26.09.2019 günlü, 2019/83140 sayılı itiraznamesi ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümle sınırlı olarak 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin iki ve üçüncü fıkraları gereğince itiraz edilmesi üzerine Daireye gönderilen dosya incelendi.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı yerinde görüldüğünden İTİRAZIN KABULÜNE, Dairemizin 26.03.2019 gün ve 2015/9323 Esas, 2019/8533 Karar sayılı ilamı ile kasten yaralama suçundan verilen onama kararının 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine eklenen 2 ve 3. fıkraları uyarınca KALDIRILMASINA karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Ankara 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.02.2012 gün ve 2011/632 Esas, 2012/6 sayılı kararına konu 3.000 Türk lirası adlî para cezasının 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 305/1-son. maddesi uyarınca kesin olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin tatbikine karar verilmesi, kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümün karardan çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.