Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK" nın 89/1, 22/3, 89/2-b-e, 62, 53/1, 51/1-3-6-7. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ile katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin sanığın kusursuz olduğuna ve beraat etmesi gerektiğine, katılan vekilinin ise cezanın az olduğuna ve erteleme hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü saat 18.05 sıralarında sanık ..."ın yönetimindeki motosikletle meskun mahalde, 9 metre genişliğinde, çift yönlü, asfalt zemin yolda ... caddesinde ... yönünden ...yönüne mahal şartlarına göre hızını ayarlamadan seyrederken olay yerinde karşıdan karşıya geçişi sırasında yolun ortasında bekleyen yaya ..."ı görüp, fren yaptığında savrulan motosikletin yayaya çarpması ile yayanın 6. derece kırık oluşacak şekilde yaralandığı olayda, gerekçeli kararda bilinçli taksir hükümlerinin uygulanma sebebinin " olayın oluş şekli, hızı sebebi ile uygun önlem almamış olması ve savrulan motorsikletin katılana çarpması, sanığın sürücü belgesi olmaması hususları hep birlikte değerlendirdiğinde sanığın eylemini bilinçli taksir etkisi altında gerçekleştirdiği" şeklinde belirtildiği, ancak sırf sürücü belgesiz trafiğe çıkmanın bilinçli taksirin koşullarını oluşturmayacağı, dosya içerisindeki belgeler incelendiğinde, sanığın meskun mahal sınırlarının çok üzerinde bir hızla seyrettiğine ilişkin bir belirleme de bulunmaması karşısında; bilinçli taksirin koşulları oluşmadığı nazara alınmadan, hükmolunan cezadan 5237 sayılı TCK"nın 22/3 maddesi gereğince arttırım yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
Kabule göre de,
2) Tayin olunan hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK"nın 51/8. maddesi uyarınca denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği taktirde cezanın infaz edilmiş sayılacağının kararda belirtilmemesi,
3) 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, anılan madde ile hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün TCK"nın 22/3. maddesinin uygulanmasına ilişkin 2 nolu bendinin hükümden çıkartılması ile hükmün 3. bendinde yer alan "12 ay hapis cezası" ibaresinin "9 ay hapis cezası" olarak ve hükmün 4. bendinde yer alan "10 ay hapis cezası" ibaresinin "7 ay 15 gün hapis cezası" ibaresi ile değiştirilmesi, hükmün 10. bendinin sonuna “TCK"nın 51/8. maddesi gereğince sanık denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği taktirde cezanın infaz edilmiş sayılmasına” ibaresinin eklenmesine ve hükmün hak yoksunluğu uygulamasına ilişkin 5. paragrafının hükümden çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.