Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/28091 Esas 2020/4128 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/28091
Karar No: 2020/4128
Karar Tarihi: 04.03.2020

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/28091 Esas 2020/4128 Karar Sayılı İlamı

(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi         2017/28091 E.  ,  2020/4128 K.

    "İçtihat Metni"



    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini belirterek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ile hafta tatili ücreti talebinde bulunmuştur.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Davacının fazla mesai ile hafta tatili ücreti alacaklarının hesaplanma dönemleri konusunda uyuşmazlık vardır.
    Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
    Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
    Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
    Somut uyuşmazlıkta; Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, tanık anlatımlarına göre davacının ayda 2 hafta tatilinde çalıştığı ve çalışma saatlerinin 08:00-20:00 saatleri arasında 2,5 saat ara dinlenmesi ile olduğu kabul edilerek hesaplama yapılmıştır.
    Ancak tanıkların davacı ile aynı şantiyede ne kadar süre birlikte çalıştıkları belli olmadığından, hem fazla mesai ücreti hemde hafta tatili ücretinin tanıkların çalışma süresi ile sınırlı olarak hesaplanması gerekir. Diğer taraftan, hem davacı hem davalı tanık beyanlarına göre ayda 2 hafta tatilinde çalışma kabulü isabetli ise de, fazla mesai konusunda davacı tanığının davacı ile birlikte çalıştığı süre için mesai saatlerinin şimdiki gibi 08:00-20:00 olarak kabul edilmesi, bunun dışında kalan süre için davalı tanık beyanına göre fazla mesai ücretinin belirlenmesi gerekmektedir.
    SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.