23. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/658 Karar No: 2020/1520 Karar Tarihi: 04.03.2020
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2020/658 Esas 2020/1520 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, müvekkilinin müflis bankada olan alacağının kayıt ve tahsili için yaptığı başvurunun reddedildiğini, iflas idaresinin kararının haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek reddedilen alacağının iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep etmiştir. Davalı ise davanın reddini istemiştir. İlk derece mahkemesi, HMK'nın 114/1-b ve 115/2 maddeleri uyarınca davanın usulden reddine karar vermiştir. Temyize giden dava sonucunda istinaf başvurusu reddedilmiş ve taraflar vekilleri temyiz etmiştir. Temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. Davacı yönünden harç peşin alındığından yeniden harç alınmasına yer olmadığı belirtilirken, davalı yönünden 5411 Sayılı Bankacılık Kanunu'nun 140. maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığı açıklanmıştır.
23. Hukuk Dairesi 2020/658 E. , 2020/1520 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki sıra cetveline itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. KARAR Davacı vekili, müvekkilinin müflis bankada olan alacağının kayıt ve tahsili için yaptığı başvurunun reddedildiğini, iflas idaresinin kararının haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek reddedilen alacağının iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, davanın reddini istemiştir. İlk derece mahkemesince yargı yolu bakımından HMK"nın 114/1-b ve 115/2 maddeleri uyarınca davanın usulden reddine dair verilen karara karşı taraflar vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre taraflar vekillerinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle taraflar vekillerinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davacı yönünden harç peşin alındığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına, davalı yönünden 19.12.2005 günlü ve 5411 Sayılı Bankacılık Kanunu"nun 140. maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına, 04.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.