Hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/7034 Esas 2014/17768 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/7034
Karar No: 2014/17768
Karar Tarihi: 21.05.2014

Hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/7034 Esas 2014/17768 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi         2013/7034 E.  ,  2014/17768 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 2 - 2012/46854
    MAHKEMESİ : Ödemiş 1. Sulh Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 25/10/2011
    NUMARASI : 2010/1000 (E) ve 2011/1085 (K)
    SUÇ : Hakaret

    Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
    Ancak,
    1-Hakaret fiillerinin cezalandırılmasıyla korunan hukuki değer, kişilerin onur, şeref ve saygınlığı olup, bu suçun oluşabilmesi için, davranışın kişiyi küçük düşürmeye matuf olarak gerçekleşmesi gerekmektedir. Bir hareketin tahkir edici olup olmadığı bazı durumlarda nispi olup, zamana, yere ve duruma göre değişebilmektedir. Kamu görevlileri veya sivil vatandaşa yönelik her türlü ağır eleştiri veya rahatsız edici sözlerin hakaret suçu bağlamında değerlendirilmemesi, sözlerin açıkça, onur, şeref ve saygınlığı rencide edebilecek nitelikte somut bir fiil veya olgu isnadını veya sövmek fiilini oluşturması gerekmektedir. Somut olayda sanığın, yargılanıp ceza aldığı Ödemiş 1. Asliye Ceza Mahkemesine gönderdiği farklı tarihlere ait iki adet temyiz dilekçesindeki “mahkeme hakiminin kendi egolarını tatmin etmek için” ve “örtbas” şeklindeki sözlerin mağdurların onur, şeref ve saygınlığını rencide edici boyutta olmayıp, uğranıldığını düşündüğü haksızlıkları dile getirmeye yönelik bir yakınma ve savunma hakkı niteliğinde olduğu ve hakaret suçunun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, yerinde görülmeyen gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi,
    2-Kabule göre de,
    a)Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken Kanun maddesinin gösterilmemesi,
    b)TCK"nın 53/l-(c) maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının düşünülmemesi,
    Kanuna aykırı ve sanık E.. U..’un temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki düzeltilerek onama düşüncesinin reddiyle HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 21/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.