MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... ... .... Tüketici Mahkemesince verilen 05/05/2015 tarih ve 2015/60-2015/751 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı bankadan kredi kullandığını, bu yapılandırma soncunda banka müvekkilinden komisyon tahsilatı adı altında ....556,41 TL masraf alındığını, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla müvekkilinden alınan toplam ....556,41 TL dosya masrafının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, kullanılan kredinin ticari kredi olduğu ve genel kredi sözleşmesi hükümlerinin haksız şart olarak değerlendirilmeyeceğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; kullanılan kredi nedeniyle davacıdan yeniden yapılandırma ücreti adı altında yapılan dava konusu tahsilatların zorunlu masraflar olduğu hususunun kredi veren davalı banka tarafından ispat edilemediği, bu masrafların zorunlu masraflar olduğuna dair dosyaya açıklayıcı herhangi bir belge sunulmadığı, tarafların pozisyonları da dikkate alınarak tüketicinin sözleşme içeriğine etki edememesi nedeniyle bu yöndeki şartların müzakere edilmeden sözleşmeye konulmuş olduğunun kabulü gerektiği, bu çerçevede zorunlu olduğu ispatlanamayan ve tüketicinin içeriğine etki edemediği masrafların tahsiline ilişkin sözleşme hükümleri ile aynı kapsamda imzalanmış olan sözleşme eki belgelerin tüketici aleyhine haksız şart niteliği taşıdığı ve haksız şart niteliğinde olması nedeniyle tahsilatında hiç bir yasal ve hukuki dayanağı bulunmayan yeniden yapılandırma ücreti adı altında alınan masrafların davacı tüketiciye iadesi gerektiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, kredinin yapılandırılması nedeniyle bankaca tahsil edilen “yeniden yapılandırılma ücretinin geri alımına ” ilişkindir.
Taraflar arası sözleşme “Genel Kredi Sözleşmesi” olup bu sözleşme uyarınca kullanılan kredide ticari kredidir. Bu durum karşısında davacının kullandığı krediyi tüketici kredisi olarak değerlendirilip somut olaya Tüketici Kanunu’nun uygulanması doğru değildir. Bu nedenle mahkemece görevsizlik kararı verilerek dosyanın görevli Asliye Ticaret Mahkemesine gönderilmesi gerekirken işin esasına girilerek karar verilmesi doğru olmamış bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile hükmün BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, .../02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.