Tehdit - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/9277 Esas 2020/599 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9277
Karar No: 2020/599
Karar Tarihi: 21.01.2020

Tehdit - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/9277 Esas 2020/599 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında tehdit suçu nedeniyle mahkumiyet hükmü vermiştir. Ancak, sanığa karar okunup anlatılmamıştır. Bu nedenle, sanığın temyizi süresinde kabul edilerek yapılan inceleme sonucunda hükümler ONANMIŞTIR. Kararda 5271 sayılı CMK\"nın 35/3. maddesi önemlidir. Buna göre, ilgili tarafın serbest olmaması veya tutuklu olması halinde verilen kararın kişiye okunup anlatılması gerektiği belirtilmektedir. Ancak, sanığın mahkûmiyeti yokluğunda verildiği için kararın kendisine okunmadığı anlaşılmaktadır.

14. Ceza Dairesi 2018/9277 E. , 2020/599 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınıp, tebliğnamede sanık olarak gösterilen ... hakkında kurulan hükümle ilgili kanun yoluna başvurulmadığı gösetilerek dosya tetkik edildi.
5271 sayılı CMK"nın 35/3. maddesine göre, ilgili tarafın serbest olmaması veya tutuklu olması halinde verilen kararın kişiye okunup anlatılması gerektiği, ancak sanık ... için 19.07.2018 tarihinde düzenlenen tebliğ-tebellüğ tutanağında başka bir suçtan hükümlü olarak cezaevinde bulunan sanığın yokluğunda verilen kararın okunup anlatıldığına dair bir ibare bulunmadığı ve mevcut haliyle adı geçene yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşıldığından, sanığın temyizi süresinde kabul edilerek yapılan incelemede gereği görüşüldü:
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanıkların yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 21.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.