Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/11291 Esas 2015/5266 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 53/6, 63.maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusura, bilirkişi raporuna ve sair, katılan vekilinin ise bilinçli taksir veya olası kast hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Asli kusurlu sanık hakkında temel cezanın asgari hadden daha fazla uzaklaşılarak tayini gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanığın üzerine atılı taksirle öldürme suçundan hapis cezası ile mahkumiyetine hükmedildiği, sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 50. maddesi gereğince seçenek yaptırımlardan adli para cezasına çevrilebileceği, sanık asli kusurlu da olsa, kazaya sebebiyet veren sanığın sabıkasının olmamasına ve duruşma tutanaklarına yansıyan olumsuz bir kişiliğinin bulunmamasına, olay sonrası kaçmayarak müteveffaya yardım etmesine rağmen, hükümde "sanığa verilen cezanın miktarına göre" şeklindeki yerinde olmayan ve denetim olanağı sağlamayan gerekçeyle, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 26/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.