MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün, süresi içinde davalılar ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-
Davacı vekili 11.02.2014 tarihinde davalı ... AŞ’ye zorunlu mali sorumluluk sigorta poliçesi ile sigortalı, ...’e ait, sürücü ... araç ile tam (asli) kusurlu şekilde davacı şirkete ait araca çarptığını ileri sürerek hasar bedeli, değer kaybı, kazanç kaybı, hasar tespit masrafları ve işlemiş faiz olmak üzere toplam 2.187,16 TL’lik bedele ilişkin icra takibine vaki itirazın iptali ile takibin devamına ve % 20 icra inkâr tazminatına karar verilmesini isteyerek, sigorta şirketinin 180,00 TL kazanç kaybından sorumlu olmadığını belirterek tutarların tahsilini istemiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kabulü ile İcra Müdürlüğünün 2014/4608 esas sayılı takip dosyasına davalılar ... ve ... tarafından yapılan itirazın hasar bedeli karşılığı 1.404,20 TL, değer kaybı karşılığı 250,00 TL, kazanç kaybı karşılığı 180,00 TL ve işlemiş faiz olarak hesaplanan 5,52 TL olmak üzere toplam 1.839,72 TL üzerinden iptali ile takibin takip tarihinden itibaren asıl alacak tutarı olan 1.834,20 TL’ye işleyecek avans faiz oranları uygulanmak suretiyle devamına, davalı ... şirketinin itirazının ise hasar bedeli karşılığı olan 1.404,20 TL, değer kaybı karşılığı 250,00 TL olmak üzere toplam 1.654,20 TL üzerinden iptali ile takibin
bu miktar üzerinden takip tarihinden itibaren işleyecek avans faiz oranları uygulanmak suretiyle devamına, davalı ... şirketinin 1.654,20 TL tutar için diğer davalılarla birlikte tahsilde tekerrür olmamak kaydıyla müteselsil sorumlu olmasına karar verilmiş; karar, davalılar ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK’nin geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nin 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu kararda 1.839,72 TL maddi tazminata hükmedilmiş olup, karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden miktar itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalılar ... ve ... vekilinin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 01/06/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.