Esas No: 2021/23393
Karar No: 2022/2870
Karar Tarihi: 22.02.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/23393 Esas 2022/2870 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz istemi, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının itiraza tabi olduğu ve temyizi mümkün olmadığı gerekçesiyle reddedilerek dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesine karar verilmiştir. Sanığın hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemi ise Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı göz önüne alınarak, kanunun 7242 sayılı değişiklikle infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür ve temyiz itirazları yerinde bulunmadığından hükmün onanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri: - 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesi - 5271 sayılı CMK'nın 264. maddesi - 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi - 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I – Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların, 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararın temyizi mümkün olmadığından, 5271 sayılı CMK'nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, sanığın dilekçesinin itiraz niteliğinde olduğu kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
II – Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 22.02.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
