İhmali davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/10155 Esas 2019/4783 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Katılanın kimlik bilgileri kullanılarak oluşturulan sahte nüfus cüzdanı ibraz edilerek çıkarılan vekaletname ile katılan adına tapuda kayıtlı olan taşınmazın satışını gerekli inceleme ve araştırmayı yapmadan gerçekleştiren ... İlçe Tapu Müdürlüğünde görevli sanıkların eylemlerinin TCK"nın 257/1. maddesinde düzenlenen icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçunu oluşturacağı gözetilmeksizin aynı Kanunun 257/2. maddesi uyarınca cezalandırılmalarına karar verilerek eksik cezaya hükmolunması,
Kabule göre de;
Hükümden önce 19/12/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6086 sayılı Yasanın 1. maddesi ile TCK"nın 257/2. maddesindeki cezanın alt sınırının 3 ay hapis olarak belirlenmesine ve sanıklar hakkında cezanın teşdiden belirlendiğine ilişkin herhangi bir ibareye yer verilmemesine rağmen temel cezaların gerekçe gösterilmeksizin 6 ay hapis olarak tayini,
Kısa süreli hapis cezası ertelenen sanıkların 5237 sayılı Kanunun 53/4. maddesi gereğince aynı maddenin 1. fıkrasında belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilemeyeceğinin dikkate alınmaması,
Sanıkların yüklenen suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilmesine rağmen aynı Kanunun 53/5. maddesinin uygulanmaması,
Sanıkların yargılama giderinden sarfına sebebiyet verdikleri oranda sorumlu tutulmaları gerekirken yargılama giderlerinin eşit olarak tahsiline karar verilerek CMK"nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı, katılan vekili ile sanıklar müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.