Esas No: 2021/15935
Karar No: 2022/2862
Karar Tarihi: 22.02.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/15935 Esas 2022/2862 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyet hükümleri verilmiştir. Hırsızlık suçuna dair temyiz isteminin reddine karar verilmiştir. Konut dokunulmazlığının ihlali suçuna dair temyiz istemi ise iddianamede belirtilmeyen bir kanun maddesinin uygulanması sebebiyle bozulmuştur. Bu kararla birlikte, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile birlikte infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri: TCK'nın 53. ve 119/1-c. maddeleri, CMK'nın 226. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yokluğunda verilen karar, sanığın bildirdiği en son adresinde birlikte oturan kardeşine 01.04.2014 tarihinde tebliğ edilmişse de; tebligatın yapıldığı tarihte sanığın askerde olduğunun anlaşılması karşısında söz konusu tebliğ işleminin usulsüz olduğu anlaşılmakla sanığın öğrenme üzerine 08.08.2014 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I – Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II – Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince,
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
İddianamenin sevk maddeleri arasında 5237 sayılı TCK'nın 119/1-c maddesinin yer almadığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5271 sayılı CMK'nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden TCK'nın 119/1-c. maddesi uygulanarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 22.02.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
