Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/9041 Esas 2015/5226 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Meydana gelen olayda asli kusurlu olduğu anlaşılan sanık hakkında alt sınırdan ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, CMK"nın 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşma hususunda gerekli işlemler yerine getirilmeden, yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmişse de sanığın 17.02.2011 tarihli duruşmada “ uzlaşmayı kabul etmiyorum” şeklinde beyanda bulunduğu, sanığın yargılama sonuna kadar katılanların zararını giderme yönünde herhangi bir irade göstermediği dosya kapsamı ile sabit olduğundan, tebliğnamedeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 26.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.