Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/1795 Esas 2021/446 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 22/3, 89/2-a-b, 62/1, 52/1, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık, katılan vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
1-Katılan vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Katılan ...’ın dosyada mevcut nüfus kaydına göre hükümden sonra 11.09.2018 tarihinde öldüğü, katılanın ölümü nedeniyle CMK"nın 243. maddesi gereğince katılma kararının hükümsüz kaldığı ve vekalet ilişkisinin sona erdiği, ancak aynı madde gereğince mirasçıların katılanın haklarını takip etmek üzere davaya katılabilmeleri mümkün olduğundan, Dairemizin 17.04.2019 tarihli tevdi kararı gereğince ölenin mirasçılarına katılan adına temyiz talebinde bulunabileceğine ilişkin ihtarı ve gerekçeli kararı içeren davetiyelerin usulüne uygun tebliğ edildiği, buna rağmen katılanın mirasçılarının kararı temyiz etmediği, aynı zamanda katılanın ölmesi sebebiyle vekilinin de hükmü temyiz etme hakkının bulunmadığı anlaşıldığından, ölen katılan adına temyiz isteminde bulunan vekilinin temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE;
2-Sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Sanığa isnat edilen taksirle yaralama suçu için TCK"nın 89. maddesinin 1. fıkrasında öngörülen temel ceza miktarı itibariyle 5271 sayılı CMK"nın, 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi ile yeniden düzenlenmiş olan ve 251. maddesinin 1.fıkrasında yer alan ""Basit Yargılama Usulü"" başlıklı düzenlemesine tabi olacağı, Anayasa Mahkemesinin 19.08.2020 tarihli ve 31218 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan, 25.06.2020 tarihli ve 2020/16 Esas-2020/33 Karar sayılı iptal kararı ile; kovuşturma evresine geçilmiş olan ve basit yargılama usulü uygulanabilecek dosyalar yönünden 7188 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1-d bendinde yer alan düzenlemenin iptal edildiği anlaşıldığından; Anayasa Mahkemesi anılan iptal kararı doğrultusunda CMK"nın 251. maddesi hükümlerinin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması;
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı sair yönler incelenmeksizin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 20.01.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.