Yargıtay - Kasten yaralama - mala zarar verme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/4692 Esas 2019/786 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4692
Karar No: 2019/786
Karar Tarihi: 17.01.2019

Kasten yaralama - mala zarar verme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/4692 Esas 2019/786 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık tarafından işlenen kasten yaralama suçuna ilişkin verilen mahkumiyet kararında temyiz kabiliyeti bulunmadığını belirterek, sanığın temyiz isteminin reddine karar vermiştir. Ancak sanık tarafından işlenen mala zarar verme suçu ve kasten yaralama suçu nedeniyle müşteki tarafından yapılan temyiz başvurusu kabul edilerek, yapılan incelemeler sonucu yaralama suçu yönünden mahkemenin kararı doğru bulunmuştur. Beraat kararı usul ve yasaya uygun bulunarak hükümler onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde
- 5271 sayılı CMK'nun 260/1. maddesi
- CMK'nun 237/2. maddesi

8. Ceza Dairesi 2017/4692 E. , 2019/786 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan hükme karşı yapılan temyiz isteminin incelemesinde;
Hükmün tarihi, tayin olunan cezanın miktar ve nev"i dikkate alındığında 14.04.2011 tarih 27905 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 23.03.2005 tarihli ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca hüküm kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından, sanığın temyiz isteminin 5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlere karşı yapılan temyiz isteminin incelemesinde;
Sanık ... hakkında şikayetçi olan ancak katılmasına karar verilmeyen müşteki sanık ..."in süresinde temyiz dilekçesi vererek kararı temyiz etmesi karşısında, 5271 sayılı CMK"nun 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğundan, CMK"nun 237/2. maddesi uyarınca müştekinin davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Yaralama suçu yönünden mahkemenin kabul ve gerekçesinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki aksi görüşe iştirak olunmamıştır.
Mahkemece kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen beraat kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan katılanın suçun sabit olduğuna yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 17.01.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.