Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/12917 Esas 2015/5223 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-d-e, 89/3-b, 52/2-4. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Olay tarihinde sanığa ait inşaatta işçi olarak çalışan 15 yaşındaki katılanın 7 katlı binada çatı katında balkonda 3 sıra örülmüş ancak sıvası yapılmamış tuğla duvarın üzerine basarak harç malzemesini arkadaşına verdiği sırada dengesini kaybederek düşmesi sonucu hayati tehlike geçirecek ve vücudunda meydana gelen kemik kırıkları ağır 6.derecede etkileyecek, idrar ve gaita tutamama şeklinde organ işlev kaybı ve yüzde sabit iz oluşacak şekilde yaralandığı olayda; TCK"nın 89/1. maddesi gereğince temel ceza tayininde dikkate alınması gerektiğinin gözetilmemesi ve temel cezanın TCK"nın 89/3-b maddesi gereğince bir kat arttırılması ile yetinilmesi gerekirken ayrıca kemik kırılması nedeniyle temel cezanın TCK"nın 89/2-b maddesi gereğince de arttırılmak suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
3-Sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde cezanın hapse çevrileceğinin ihtarı yerine infazı kısıtlar biçimde “hapse çevrilmesine” karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 1. paragrafındaki “güttüğü amaç” ifadesinin, hükmün 2. paragrafının hükümden tamamen çıkarılması, 3. ve 5. paragrafındaki “540 gün” ibaresinin ve 5.paragrafındaki “10.800,00 TL” ibarelerinin çıkarılarak yerine “360 gün” ve 7.200 TL ibarelerinin eklenmesi, 6. paragrafındaki “hapse çevrilmesine” ibaresinin çıkarılarak “hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.