MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
A-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Hükmolunan cezaların miktar ve türüne göre, 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde gereğince hüküm tarihine göre temyizi olanaklı olmadığından sanık ... müdafii"nin temyiz taleplerinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
B-Sanık hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
O yer Cumhuriyet Savcısının temyizi sadece hırsızlık suçuna ilişkin olduğundan, işyeri dokunulmazlığını ihlal suçuna ilişkin olarak sanığın tekerrüre esas hükümlülüğü bulunduğu halde, hakkında TCK"nın 58.maddenin uygulanmaması karşı temyiz olmadığından, TCK"nın 116/2 maddesi yerine aynı maddenin 1.fıkrası delaletiyle son fıkranın uygulanması, ise sonuç cezayı değiştirmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Hırsızlık suçuna ilişkin olarak, sanık hakkında verilecek sonuç ceza belirlenirken TCK"nın 62/1. maddesinin uygulanması sırasında hesap hatası yapılması nedeniyle sonuç olarak 11 ay 20 gün hapis cezası yerine 11 ay hapis cezası verilmesi suretiyle eksik ceza tayinine neden olunması,
2-Hırsızlık suçuna ilişkin olarak sanık hakkında Bingöl 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/183 esas, 2008/284 karar sayılı ilamından almış olduğu 1 yıl 3 ay hapis cezasının tekerrüre esas teşkil ettiği ve sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. Maddesinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
3-Her iki suç açısından ise, kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, yalnızca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hırsızlık suçuna ilişkin olarak TCK"nın 62. maddesi ile ilgili hüküm fıkrasından “ 11 ay” çıkarılarak yerine “ 11 ay 20 gün” ibaresinin eklenmesi; hırsızlık suçuna ilişkin olarak hüküm fıkrasına “Sanık hakkında Bingöl 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/183 esas, 2008/284 karar sayılı ilamından almış olduğu 1 yıl 3 ay hapis cezası gereği cezasının TCK’nun 58.maddesi gereği mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve infazdan sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi ile hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçuna ilişkin hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine ""TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına"" cümlesinin eklenmesi, suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.01.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.