Sanık ..."nin nitelikli cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından yapılan yargılaması sonucunda atılı suçlardan mahkumiyetine dair Silifke Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 05.11.2015 gün ve 2015/316 Esas, 2015/294 Karar sayılı kısmen re"sen de temyize tabi hükümlerin sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 05.05.2016 gün ve 2016/877 Esas, 2016/4618 Karar sayılı ilamı ile hükümlerin bozulması yönündeki kararına mahkemece direnilerek kurulan 26.07.2016 gün ve 2016/294 Esas, 2016/308 sayılı Kararın sanık müdafisince temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunca verilen 14.12.2016 gün ve 2016/1210 Esas, 2016/1746 sayılı gönderme kararıyla 6763 sayılı Kanun değişikliği nedeniyle direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere Dairemize gönderilen dosya ile ilgili verilen 03.04.2017 gün ve 2017/364 Esas, 2017/1748 Karar sayılı ilamla yerinde görülmeyen direnme talebiyle ilgili Yargıtay Kanununun 15. maddesi uyarınca karar verilmek üzere dosyanın geri gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28.02.2019 gün ve 2017/14-579 Esas, 2019/143 Karar sayılı ilamıyla 20.03.2012 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının gerekli görmesi halinde kadın, çocuk ve aile bireylerine yönelik olarak uygulanan şiddet veya şiddet tehlikesi dolayısıyla açılan idari, cezai, hukuki her tür davaya ve çekişmesiz yargıya katılma hakkının bulunması nedeniyle anılan madde uyarınca bu husustaki takdir hakkının kullanılabilmesi için yokluğunda verilen mahkeme kararlarının Bakanlığa tebliğinin zorunlu olması nedeniyle direnme kararına konu dosyadan haberi olmadığı anlaşılan Bakanlığa ilk derece mahkemesinin gerekçeli kararları tebliğ edilip, temyiz edilmediği takdirde direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere dosyanın Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi, temyiz edilmesi durumunda ise Dairesince katılma kararı verildikten sonra tüm temyizler birlikte değerlendirilerek hüküm kurulması gerektiğinden bahisle tebligat hususunda işlem yapılmak üzere mahkemesine gönderilen dosya ile ilgili olarak Silifke Ağır Ceza Mahkemesinin 26.07.2016 tarihli direnme kararı Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına tebliğ edildiği halde 05.11.2015 gün ve 2015/316 Esas, 2015/294 sayılı ilk kararının usulünce tebliğ edilmediği anlaşıldığından, 05.11.2015 günlü gerekçeli kararın Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına usulünce tebliğiyle tebligat parçası ile sunulduğu takdirde temyiz ve cevap dilekçelerinin eklenip, hükmün temyiz edilmesi durumunda bununla ilgili ek tebliğname düzenlenmesinden sonra Dairemize iade edilmek üzere esası incelenmeyen dosyanın mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.