Tefecilik yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2206 Esas 2020/2296 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2206
Karar No: 2020/2296
Karar Tarihi: 25.11.2020

Tefecilik yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2206 Esas 2020/2296 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, tefecilik yapma suçlamasıyla yargılandığı davada beraat kararı çıkmıştır. Ancak Hazine'nin katılma talebi hakkında karar verilmemesi ve Hazine vekilinin hükmü temyiz etme hakkı olduğu gerekçeleriyle karar bozulmuştur. Dosyanın incelenmesi sonucunda sanığın senet bedelinin tamamı üzerinden takip başlattığı, müştekiye verilen kısmın ödemesinin senette yazan miktarla örtüşmediği iki husus göz önüne alındığında suçun tüm yasal unsurlarının mevcut olduğu ve tefecilik suçundan mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği belirtilerek beraat kararı verilmesinin yetersiz gerekçe olduğu vurgulanmıştır. Ayrıca gerekçeli kararda suç tarihinin yanlış gösterildiği tespit edilmiştir. Bu nedenle, kararın bozulması kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 237/2. maddesi: Hükmü temyiz hakkı
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 260. maddesi: Katılma talebinin değerlendirilmesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: Yürürlükteki kanunların uygulanması
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi: Hükmün bozulma sebepleri

9. Ceza Dairesi 2020/2206 E. , 2020/2296 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma
Hüküm : Beraat

Sanık hakkında tefecilik yaptığı iddiasıyla açılan kamu davasında, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yüklenen suçtan doğrudan zarar gören ve 08/07/2014 havale tarihli dilekçe ile katılma talebinde bulunan Hazinenin katılma talebi hakkında bir karar verilmediği, Hazine vekilinin 5271 sayılı CMK"nın 260. maddesi uyarınca hükmü temyiz etme hakkı bulunduğu anlaşılmakla 5271 sayılı CMK"nın 237/2 maddesi uyarınca Hazinenin katılan, vekilinin de katılan vekili olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
Müştekinin sanıktan aldığı ödünç paraya ilişkin bir kısım ödemede bulunduğunu beyan ettiği ancak sanığın senet bedelinin tamamı üzerinden takip başlattığı, sanığın çektiği krediden müştekiye verdiği kısmın ödemesinin senette yazan miktarla örtüşmediği hususları göz önüne alındığında suçun tüm yasal unsurları ile sübut bulduğunun anlaşılması karşısında; tefecilik suçundan mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin, suça konu ödünç paranın verilme tarihi olan 02/02/2012 olarak gösterilmemesi,
Yasaya aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 25/11/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.