Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/20161 Esas 2016/10717 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/20161
Karar No: 2016/10717
Karar Tarihi: 17.05.2016

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/20161 Esas 2016/10717 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın görevini yaptırmamak için direnme suçunu işlediği ve mahkumiyetine karar verdiği belirtiliyor. Temyiz isteğinin reddi nedenlerinin bulunmadığı ve hükmün kanuni bağlamda uygulandığı, başka temyiz nedenlerinin ise yerinde görülmediği belirtiliyor. Ancak, TCK'nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanma olanağının ortadan kalktığı ve TCK'nın 53/1-(c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3. fıkrası hükmünün gözetilmemesi nedeniyle hükmün bozulması gerektiği belirtiliyor. Yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın, TCK'nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın hüküm fıkrasından çıkarılması ve TCK'nın 53/1-c bendinde yer alan hak yoksunluğunun, sanığın kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olmak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiği belirtiliyor.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 53/1-b maddesi: Hak yoksunluğu
- TCK'nın 53/1-c maddesi: Hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı

18. Ceza Dairesi 2015/20161 E. , 2016/10717 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi"nin, 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla, iptal edilmiş olması nedeniyle, uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması ve TCK"nın 53/1-(c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3. fıkrası hükmünün gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, ancak; bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, TCK"nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın hüküm fıkrasından çıkarılması, TCK"nın 53/1-c bendinde yer alan hak yoksunluğunun, sanığın kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olmak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması, biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/05/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.