Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/5208 Esas 2014/14687 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İzmir 4. Aile Mahkemesi
TARİHİ :30.12.2013
NUMARASI :Esas no:2013/228 Karar no:2013/970

Taraflar arasındaki "boşanma" davalarının birleştirilerek yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı- davalı (koca) tarafından kadının kabul edilen boşanma davası, kusur belirlemesi, nafakalar , velayet ve tazminat taleplerinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşüp düşünüldü:
1-Mahkemece tarafların "eşit kusurlu” oldukları kabul edilerek boşanmalarına karar verilmiştir. Oysa yapılan soruşturma ve toplanan delilerden; davacı-davalı kocanın, eşini ailesi ile görüştürmediği: davalı-davacı (kadın)"ın ise ailesinin evliliğe müdahalesine izin verdiği, eşine hakaret edip aşağıladığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre, boşanmaya sebep olan olaylarda tarafların eşit değil; kadının eşine göre daha fazla kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Davacı-davalı az kusurlu ise de mevcut olaylara göre evlilik birliğinin devamı eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsılmış olduğu da kuşkusuzdur. Az kusurlu olan kocanın kadının açtığı boşanma davasına itirazı hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olup, evlilik birliğinin devamında koca bakımından korunmaya değer bir yararı kalmadığı, Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesi şartlarının kadının davasında gerçekleştiği görülmektedir. Bu bakımdan kocanın, kadının boşanma davasına ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmemiş, sonucu bakımından doğru olan boşanma kararının gerekçesinin değiştirilmesi suretiyle onanması uygun bulunmuş, (HUMK.md.438/son) kocanın bu yöne ve aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan yönlere ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Yukarıda birinci paragrafta açıklanan sebeplerle boşanmaya sebep olan olaylarda kişilik hakları saldıraya uğrayan kocanın eşit kusurlu değil, diğer tarafa göre daha az kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Bu husus dikkate alınarak, koca yararına Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesi gereğince uygun miktarda manevi tazminat takdiri gerekirken; tarafların eşit kusurlu olduğundan bahisle bu isteğin reddi doğru bulunmamıştır.
3-Daha ziyade kusurlu taraf yararına yoksulluk nafakasına hükmolunamaz. (TMK.md.175). Kadının kusurunun daha fazla olduğu gerçekleştiğine göre, yoksulluk nafakası isteğinin reddi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamış bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple boşanma hükmünün gerekçesi değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine,işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.26.06.2014 (Per.)