Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/11624 Esas 2015/5153 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/4, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusursuz olduğuna, hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın babası tarafından hurda olarak alınan ve trafiğe elverişli olmayan kamyonetin fren tertibatının çalışmadığının sanık ve babası tarafından bilinmesine rağmen, sanığın olay günü evde bulunan başka bir araca ait plakayı kamyonete takarak ormandan kaçak emval kesip yüklediği ve odun yüklü kamyonet ile rampa yukarı çıktığı esnada aracın motorunun yetersizliğinden dolayı yukarı gidemediği, sanığın fren yapma çabasının ise fren tertibatının arızalı olması nedeniyle aracın geri geri kaçması sonucu yolun sağında yürüyen yaya ..."e çarpması şeklinde gerçekleşen olayda, bilinçli taksirin unsurlarının oluşmasına rağmen sanık hakkında hükmedilen cezanın TCK"nın 22/3. maddesi gereğince artırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 26/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.