![Abaküs Yazılım](/3.png)
Esas No: 2021/19307
Karar No: 2022/2888
Karar Tarihi: 22.02.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/19307 Esas 2022/2888 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilerek cezalandırıldı. Sanığın temyiz itirazı reddedildi ve Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi tarafından verilen kararlar hüküm olarak kabul edildi. 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143, 62, 58 maddeleri gereğince 1 yıl 11 ay 10 gün, 116/4, 119/1-c, 62, 58 maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay, 151/1, 62, 58 maddelerince 3 ay 10 gün hapis cezasına çarptırıldı. Dosya incelendi ve herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı tespit edildi. Sanık hakkında kurulan hükümler hukuka uygun bulundu. İlgili kanun maddesi ise 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi ve TCK’nın 53. maddesi 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun ile değiştirildi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : İlk derece mahkemesinin beraat hükümlerinin kaldırılarak sanığın mahkumiyetine
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İlk derece mahkemesince sanık hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme suçlarından beraat kararı verildiği, katılan ...’ın istinaf talebi üzerine Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesince ilk derece mahkemesinin beraat hükümleri kaldırılarak sanığın, hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b 143, 62, 58 maddeleri gereğince 1 yıl 11 ay 10 gün, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan aynı Kanun’un 116/4, 119/1-c, 62, 58 maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay, mala zarar verme suçundan aynı Kanun’un 151/1, 62, 58 maddelerince 3 ay 10 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmakla, hükümlerin temyizi kabil olduğu belirlenerek yapılan temyiz incelemesinde;
5271 sayılı CMK’nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'' ve aynı Kanun’un 294. maddesinin ise; ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz isteminin, “ işlemediği suçlardan dolayı hakkında mahkumiyet kararları verilmesinin hukuka aykırı olduğuna” yönelik olduğu belirlenerek anılan sebeplere ilişkin yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık hakkında kurulan hükümlerde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, ilk derece mahkemesinin beraat hükümlerinin kaldırılarak sanığın anılan suçlardan mahkumiyetine dair kararlar hukuka uygun bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddiyle, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin kararlarına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKÜMLERİN İSTEM GİBİ ONANMASINA, 22.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.