Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/20175 Esas 2016/10699 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/20175
Karar No: 2016/10699
Karar Tarihi: 17.05.2016

Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/20175 Esas 2016/10699 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık yaralamaya ilişkin cezasının temyiz edilemez olduğu belirtilerek TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE karar verildi. Ancak sanığın görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından mahkumiyetine dair kararın temyiz için uygun olduğu vurgulandı. Kararda, sanığın iddiası üzerine olayın başlangıcı ve gelişimi üzerinde durulmadığından ve tekerrüre esas başka bir mahkumiyetinin dikkate alınmadığından bahsedildi. Ayrıca TCK'nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun Anayasa Mahkemesinin kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağı ifade edildi. Sonuç olarak hükümlerin BOZULMASINA karar verildi ve kararda bahsedilen kanun maddeleri şöyle: 5320 sayılı Kanun'un 8/1, 1412 sayılı CMUK’nın 317, TCK'nın 29 ve 129, 53/1-b maddesi ve CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın saklı tutulması.

18. Ceza Dairesi 2015/20175 E. , 2016/10699 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Yaralama suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliklerine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."in tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2- Görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak :
1- Sanığın, polis memurları ..., ... ve ..."ı kendisine vurduğunu savunması ve mahkemece de polis memurları hakkında yaralama suçundan mahkum edilmesi karşısında; olayın başlangıcı ve gelişimi üzerinde durularak sanık yararına görevi yaptırmamak için direnme suçu yönünden TCK"nın 29., hakaret suçu yönünden ise TCK"nın 129. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2- Sanığın tekerrüre esas başka bir mahkumiyeti bulunduğu halde kesin nitelikteki önceki hükümlülüğünün tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
3- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı ve sanık ..."in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 17/05/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.