Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21462 Esas 2022/2809 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın katılanın evini ve aracının yakıcı madde ile yakması şeklindeki eyleminin, 765 sayılı Kanun'un 516/7, 522/1. maddeleri ile 5237 sayılı Kanun'un 151/1, 152/2-a maddelerinde düzenlenen suçu oluşturduğunun anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK'nın 7. ve 5252 sayılı Kanun'un 9. maddeleri uyarınca yapılan değerlendirmede, dava zamanaşımı bakımından, 765 sayılı Kanun'un 516/7, 522/1. maddelerinde öngörülen mala zarar verme suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun'un 102/3 ve 104/2, 104/3 maddelerinde belirtilen 15 yıllık dava zamanaşımının, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-d, 67/4. maddelerine göre belirlenen dava zamanaşımından daha lehe olduğu ve 28/12/2012 tarihinde sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 19/02/2013 tarihinde kesinleştiği, denetim süresi içinde 05/03/2015 tarihinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle sanığın yargılanarak mahkumiyetine karar verildiği ve mahkumiyet kararının kesinleştiği belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın eylemine uyan 765 sayılı Kanun'un 516/7, 522/1. maddelerinde düzenlenen mala zarar verme suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun'un 102/3 ve 104/2, 104/3. maddelerinde belirtilen 15 yıllık dava zamanaşımının, suç tarihi olan 03/12/2004 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının, CMK'nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 22.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verilmiştir.