MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ... hakkında hakaret suçu bakımından kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz isteği itiraz mahiyetinde kabul edilerek mahallinde gereğine tevessül edilmiş olduğundan ve İstanbul Anadolu 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 27.07.2016 tarih ve 2016/806 D.iş sayılı kararıyla incelenerek reddedildiğinden bu karar inceleme dışı bırakılarak yapılan incelenmede;
1) Sanık Aslan hakkında kurulan beraat hükmüne ilişkin katılan vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın şoförlüğünü yaptığı minibüste yolcu olarak bulunan katılan ile sanık Aslan arasında minibüsün sert bir şekilde kalkması ve yolcuların sarsılması nedeniyle sözlü tartışma olduğu, aynı minibüste bulunan sanık ..."un da uzatmamasını söylediği, katılanın ineceği durağa gelindiğinde katılan ve sanık ... ile beraberinde bir kaç yolcunun indiği ve bu sırada Uğur ile katılan arasında aynı sebeple tartışmanın olduğu, tartışmayı gören sanık Aslan"ın da yanlarına gittiği ve katılanın bıçaklandığı olayda, sanıklar arasında şoför-muavin ilişkisi bulunduğunun inkara yönelik savunmalarının aksine kesin deliller ile ispatlanamadığı, sanık Aslan"ın yüklenen suçu inkar ettiği, katılanın ve dinlenen tanıkların alınan ifadelerinde sanık Aslan"ın olaya karışmadığını beyan ettikleri, sanığın, diğer sanık ..."un eylemine müdahale etmemesinin aralarında şoför- muavin ilişkisi bulunsun bulunmasın Uğur ile birlikte fikir ve eylem birliği içinde hareket ettiğini göstermeyeceği, mahkemenin kabul, gerekçe ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamenin bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Sanık ... ile katılan ... arasında minibüsün hızlı sürülmesi sebebiyle meydana gelen olayda sanığın katılanı altı kez bıçakla yaraladığı, meydana getirilen yaralanmalardan birinin hayati tehlikeye neden olması, suçun işlenmesinde kullanılan araç, hedef alınan vücut bölgeleri, darbelerin şiddeti, darbe sayısı değerlendirildiğinde, olayın adam öldürmeye teşebbüs olup olmadığı açısından sanığın kastının ve delillerin takdir ve değerlendirmesinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilip dosyanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
b) 5271 sayılı CMK"nin 196/2. maddesine göre, alt sınırı beş yıldan az olmayan cezayı gerektiren 5217 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son maddelerinde düzenlenen suçtan yargılanan sanığın mutlaka duruşmaya çağrılıp veya SEGBİS aracılığıyla dinlenmesi gerektiği düşünülmeden, yazılı şekilde istinabe yoluyla elde edilen savunması ile yetinilip hüküm kurulması,
c) Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140 - K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve katılan vekilinin temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 22.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.