Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2012/741 Esas 2012/3978 Karar Sayılı İlamı

6. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/741
Karar No: 2012/3978
Karar Tarihi: 13.03.2012

Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2012/741 Esas 2012/3978 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, davacının kira alacağının tahsili amacıyla başlattığı icra takibi sonucunda düzenlenen ödeme emrinin borçluya yasal ödeme süresi olan otuz gün verilmeden gönderildiğini tespit etmiştir. Borçlar Kanunu'nun 260. maddesi gereği bu durumda tahliye istenemeyeceği ve ödeme emrinin geçerli kabul edilemeyeceği belirtilmiştir. Bu nedenle mahkeme, tahliye isteminin reddi yerine davanın kabulüne karar verdiği için karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise İcra ve İflas Kanunu'nun 269/1 ve Borçlar Kanunu'nun 260. maddeleridir.

(Kapatılan) 6. Hukuk Dairesi 2012/741 E. , 2012/3978 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (İcra Hukuk)
DAVA TÜRÜ : Kiralananın tahliyesi

İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Davacı alacaklı tarafından davalı borçlu hakkında kira alacağının tahsili amacıyla tahliye istekli olarak başlatılan icra takibi nedeniyle düzenlenen ödeme emrine borçlu tarafından itiraz edilmeyerek takibin kesinleşmesi üzerine, davacı alacaklı icra mahkemesine başvurarak tahliye isteminde bulunmuştur. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmesi üzerine karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya arasındaki mevcut icra dosyasında alacaklının takip talebi üzerine düzenlenen Örnek 13 ödeme emrinde yedi günlük itiraz süresi ve otuz günlük ödeme süresinin yazılmadığı görülmüştür. İİK.nun 269/1.maddesinin göndermesi ile uygulanması gereken Borçlar Kanunu"nun 260.maddesinde yer alan yasal ödeme süresi olan otuz günlük sürenin borçluya verilmemesi durumunda tahliye istenemez ve bu ödeme emrinin geçerli bir ödeme emri olduğu kabul edilemez. Mahkemece tahliye isteminin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmesi doğru değildir.
Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 13.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.