Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, kat karşılığı inşaat sözleşmesinden kaynaklanan eksik işler bedeli, gecikme tazminatı ve tespit dosyası yargılama giderinin tahsili amacı ile başlatılan icra takibine vaki itirazın iptâli ile icra inkâr tazminatı tahsili istemine ilişkin olup, yerel mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, müvekkili ile davalı yüklenici arasında 03.04.2013 tarihli kat karşılığı inşaat sözleşmesi imzalandığını, inşaatın teslim süresinin iskân alımı dahil sözleşme tarihinden itibaren 24 ay olduğunu, eksik işlerin tamamlanması için yükleniciye gönderilen ihtarnameye rağmen bir netice alınamadığını, ... 24. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2016/14 D. iş sayılı dosyası ile eksik iş ve gecikme tazminatına ilişkin olarak tespit yapıldığını ve davalı aleyhine icra takibi başlatıldığını, davalının haksız itirazının iptâli ile icra inkâr tazminatına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili beyanlarında iskânın geç alınmasına karşın dava konusu bağımsız bölümün fiilen teslim edildiğini belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Yerel mahkemece dosya kapsamında alınan bilirkişi raporunun hükme esas alınması sureti ile davanın 4.520,00 TL asıl alacak ve 1.178,20 TL tespit dosyası yargılama gideri olmak üzere toplamda 5.698,20 TL üzerinden davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Yerel mahkemece 5.698,20 TL üzerinden davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de, HMK"nın 323/1-4 maddesi gereğince geçici hukuki koruma niteliğinde olan tespit giderlerinin yargılama giderlerinden olduğu, bu nedenle tespit giderlerinin talep edilmesi halinde yargılama giderleri arasında gösterilmesi gerektiği, davaya konu
olayda 1.178,20 TL tespit giderinin hüküm altına alınan asıl alacağa dahil edilmesinin usul ve yasaya uygun olmadığı anlaşıldığından, yerel mahkeme kararının bu yönü ile davalı yararına bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 218,50 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davalıya iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 06.07.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.