MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından tayin olunan hapis cezalarının infazı aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik yapılan incelemede;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanıklar müdafiilerinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II- Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
III- Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlere yönelik yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
İddianame ile sanıklar hakkında TCK"nın 116/2. maddesinin uygulanması talebi ile dava açıldığı halde, aynı Kanun"un 116/4. maddesinin uygulanma ihtimaline göre ek savunma hakkı tanınmadan sanıklar hakkında TCK"nın 116/4. maddesi uyarınca yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 06/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.