Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2014/2238 Esas 2014/5790 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Bursa 7. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 07/02/2013
NUMARASI : 2012/43-2013/72

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 16.07.2012 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali ve tescil, olmazsa tazminat istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 07.02.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R
Dava, TMK"nın 724. ve 729. maddesi gereğince temliken tescil, olmadığı takdirde tazminat isteğine ilişkindir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, temliken tescil ve muhdesat bedelinin tahsili isteminin reddine, dava konusu 282 parsel sayılı taşınmaz üzerindeki şeftali ağaçlarının davacıya ait olduğunun tapu kütüğünün beyanlar hanesinde gösterilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
6100 sayılı HMK"nın “Taleple bağlılık ilkesi” başlığını taşıyan 26. maddesi gereğince “Hakim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.”
Bilindiği üzere başkasının taşınmazına temelli ve kalıcı nitelikte yapı inşa edilmesi durumunda, TMK"nın 684. ve 718. maddelerinin hükümleri gereğince yapı üzerinde bulunduğu taşınmazın mütemmim cüzü (tamamlayıcı parçası) haline geleceğinden ana taşınmazın mülkiyetine tabi olur. Bu konumdaki taşınmazın maliki ile yapıyı yapan kişi arasındaki ilişki TMK"nın 722, 723 ve 724. maddelerinde düzenlenmiştir.
Temliken tescil talebi reddedildiğinde yapı yıkılamadığı takdirde taşınmaz malikinin malvarlığında sebepsiz bir zenginleşme meydana geleceğinden, taşınmaz malikinin malzeme sahibine muhik (haklı) bir tazminat vermesi gerekir. Ancak malzeme sahibi iyiniyetli değilse tazminat miktarı levazımın en az kıymetini geçemez.
Diğer taraftan, aynı kurallar TMK"nın 729. maddesi gereğince açılan temliken tescil davaları yönünden de geçerli olup bu tür davalarda da tapuya kayıtlı özel mülkiyete konu bir taşınmaz üzerine menkul niteliği taşımayan bitki dikilmiş olmalıdır. Bitkiyi dikenin (taşınmazı bağ ya da bahçe haline getirenin) iyiniyetli olması, diğer bir anlatımla zeminin kendisine ait olduğu ya da 05.07.1944 tarihli ve 12/26 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında da belirtildiği gibi mülkiyetin ileride kendisine geçirileceği inancıyla hareket etmesi gereklidir.
1-Bu açıklamalar uyarınca toplanan delillere, dosya kapsamına davacının iyiniyetli olduğunu kanıtlayamamasına göre tapu iptali ve tescil talebinin reddine ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Tarafların muhdesatın aidiyetinin tespitine ve tazminata ilişkin temyiz itirazlarına gelince,
Somut olayda, davacı dava konusu taşınmazın 1/3"ünün adına temliken tescili, olmazsa üzerindeki muhdesatın değerinin tahsilini talep etmiştir. Davacı talep etmediği halde muhdesatın aidiyetinin tespitine karar verilmesi doğru değildir.
Mahkemece davacının ağaçların bedelinin tahsiline ilişkin talebinin yukarıdaki ilkeler uyarınca değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, açıklanan nedenlerle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatıranlara iadesine, 05.05.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.