Kararı veren
Yargıtay Dairesi : 6. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Çocuk Ağır Ceza
Sayısı : 127-168

Sanıklar ... ve ..."in nitelikli yağma suçundan beraatlerine ilişkin Beyoğlu (Kapatılan) Çocuk Ağır Ceza Mahkemesince verilen 29.12.2008 tarihli ve 172-210 sayılı hükümlerin, Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 21.04.2014 tarih ve 22903-7803 sayı ile;
“...Sanıkların olay günü yolda yürümekte olan mağdura sigara istemek bahanesiyle yanaştıkları, bu sırada sanık ..."in elindeki bıçağı mağdura yöneltip "Telefonunu ver." dediği, mağdurun ise cebinde bulunan cep telefonunu sanıklara teslim ettiği, kısa süre sonra devriye görevini ifa eden kolluk güçlerine başvuran mağdurun suçun gerçekleştiği bölgeyi ve suçluların eşkâlini tarif edip görevlilerin aracına bindiği, 16.05.2007 tarihli olay ve yakalama tutanağına göre, başka bir suçun mağduru ile birlikte sanıkları göstermeleri üzerine sanıkların suç yerine yakın bir yerde yakalandıkları, yakınanın sıcağı sıcağına alınan kolluk ifadesinde sanıkları teşhis edip şikâyetçi olduğunun anlaşılması karşısında; sübut bulan suçtan sanıkların hükümlülüğü yerine, delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek yazılı biçimde beraatlerine karar verilmesi,” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
İstanbul 2. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi ise 12.05.2015 tarih ve 127-168 sayı ile bozmaya direnerek sanıkların önceki hükümler gibi beraatlerine karar vermiştir.
Direnme kararına konu bu hükümlerin de Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08.10.2015 tarihli ve 331199 sayılı "bozma" istekli tebliğnamesiyle Yargıtay Birinci Başkanlığına gelen dosya, Ceza Genel Kurulunca 07.12.2016 tarih ve 855-1080 sayı ile; 6763 sayılı Kanun"un 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 10. madde uyarınca kararına direnilen daireye gönderilmiş, aynı madde uyarınca inceleme yapan Yargıtay 6. Ceza Dairesince 01.02.2017 tarih ve 37-177 sayı ile direnme kararının yerinde görülmemesi üzerine Yargıtay Birinci Başkanlığına iade edilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; sanıklara atılı nitelikli yağma suçunun sabit olup olmadığının belirlenmesine ilişkin ise de uyuşmazlığın esasına geçilmeden önce Ceza Genel Kurulu Başkanınca her iki sanık yönünden dava zamanaşımı süresinin gerçekleşip gerçekleşmediğinin belirlenmesi gerektiğinin ileri sürülmesi üzerine Yargıtay İç Yönetmeliği"nin 27. maddesi uyarınca öncelikle bu hususun değerlendirilmesi gerekmiştir.
İncelenen dosya kapsamından;
Nüfus kayıtlarına göre sanık ..."ın 28.05.1989 doğumlu olup 16.05.2007 olan suç tarihi itibarıyla 17 yıl, 9 ay, 18 günlük, diğer sanık ..."in ise 29.09.1990 doğumlu olup suç tarihi itibarıyla 16 yıl, 7 ay, 17 günlük olduğu,
Sanıklar hakkında TCK"nın 149/1-a, c, h, 31/3 ve 63. maddeleri gereğince kamu davaları açıldığı, Yerel Mahkemece sanıkların nitelikli yağma suçundan beraatlerine hükmedildiği,
Anlaşılmaktadır.
TCK’nın “Dava zamanaşımı” başlıklı 66. maddesi;
“(1) Kanunda başka türlü yazılmış olan hâller dışında kamu davası;
a) Ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasını gerektiren suçlarda otuz yıl,
b) Müebbet hapis cezasını gerektiren suçlarda yirmibeş yıl,
c) Yirmi yıldan aşağı olmamak üzere hapis cezasını gerektiren suçlarda yirmi yıl,
d) Beş yıldan fazla ve yirmi yıldan az hapis cezasını gerektiren suçlarda onbeş yıl,
e) Beş yıldan fazla olmamak üzere hapis veya adli para cezasını gerektiren suçlarda sekiz yıl,
Geçmesiyle düşer.
(2) Fiili işlediği sırada oniki yaşını doldurmuş olup da onbeş yaşını doldurmamış olanlar hakkında, bu sürelerin yarısının; onbeş yaşını doldurmuş olup da onsekiz yaşını doldurmamış olan kişiler hakkında ise, üçte ikisinin geçmesiyle kamu davası düşer.
(3) Dava zamanaşımı süresinin belirlenmesinde dosyadaki mevcut deliller itibarıyla suçun daha ağır cezayı gerektiren nitelikli hâlleri de göz önünde bulundurulur.
(4) Yukarıdaki fıkralarda yer alan sürelerin belirlenmesinde suçun kanunda yer alan cezasının yukarı sınırı göz önünde bulundurulur; seçimlik cezaları gerektiren suçlarda zamanaşımı bakımından hapis cezası esas alınır…” şeklinde düzenlenmiştir.
Görüldüğü gibi TCK"nın 66. maddesinde; kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça kamu davasının maddede yazılı sürelerin geçmesiyle ortadan kalkacağı düzenlenmiş, aynı maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde beş yıldan fazla ve yirmi yıldan az hapis cezasını gerektiren suçlarda bu sürenin 15 yıl olacağı hüküm altına alınmıştır. Aynı maddenin 2. fıkrasına göre de on beş yaşını doldurmuş olup da on sekiz yaşını doldurmamış olan kişiler hakkında öngörülen sürenin üçte ikisinin geçmesiyle kamu davasının düşeceği belirtilmiştir.
Aynı Kanun"un 67. maddesinin 4. fıkrası uyarınca kesen bir nedenin varlığı hâlinde zamanaşımı süresi, kesilme gününden itibaren yeniden işlemeye başlayacak ve ilgili suça ilişkin olarak kanunda belirlenen sürenin en fazla yarısına kadar uzayacaktır.
Ceza Genel Kurulunun birçok kararında açıkça vurgulandığı üzere, yargılama yapılmasına engel olup davayı düşüren hâllerden biri olan zamanaşımının yargılama sırasında gerçekleşmesi hâlinde mahkeme ya da Yargıtay resen zamanaşımı kuralını uygulayarak kamu davasının düşmesine karar verecektir.
Bu açıklamalar ışığında ön soruna ilişkin uyuşmazlık konusu değerlendirildiğinde;
Sanıklara yüklenen nitelikli yağma suçunun yaptırımı suç tarihine göre TCK"nın 149. maddesinin 1. fıkrasında; on yıldan on beş yıla kadar hapis cezası şeklinde düzenlenmiş olup, aynı Kanun"un 66. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendine göre asli dava zamanaşımı süresi on beş yıldır. TCK"nın 66. maddesinin 2. fıkrasına göre de 15-18 yaş grubundaki sanıklar bakımından dava zamanaşımı süresinin üçte ikisinin geçmesiyle kamu davaları düşecektir.
Daha ağır başka bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan ve haklarında beraat hükmü kurulan 15-18 yaş grubundaki sanıkların 16.05.2007 tarihinde gerçekleştirdikleri iddia edilen eylemler ile ilgili olarak zamanaşımını kesen en son işlemin sanıkların 03.09.2007 tarihli sorguları olup anılan tarihten sonra zamanaşımını kesen veya durduran hiçbir sebebin gerçekleşmediği gözetildiğinde, TCK"nın 66. maddesinin birinci fıkrasının (d) bendindeki 15 yıllık zamanaşımı sürelerinin aynı maddenin ikinci fıkrasının ikinci cümlesi gereğince 10 yıl olarak uygulanmak suretiyle her iki sanık için 03.09.2017 tarihinde gerçekleştiğinin kabul edilmesi gerekmektedir.
Bu itibarla, Yerel Mahkemenin direnme kararlarına konu beraat hükümlerinin, dava zamanaşımının gerçekleşmesi nedeniyle bozulmasına, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu konuda 1412 sayılı CMUK"nın, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca karar tarihi itibarıyla uygulanması gereken 322. maddesine göre karar verilmesi mümkün bulunduğundan, sanıklar hakkındaki kamu davalarının 5237 sayılı TCK"nın 66/1-d, 66/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca düşmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- İstanbul 2. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin 12.05.2015 tarihli ve 127-168 sayılı direnme kararına konu beraat hükümlerinin, dava zamanaşımının gerçekleşmesi nedeniyle BOZULMASINA,
Ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda 1412 sayılı CMUK"nın, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca karar tarihi itibarıyla uygulanması gereken 322. maddesine göre karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkındaki kamu davalarının 5237 sayılı TCK"nın 66/1-d, 66/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE,
2- Dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİ EDİLMESİNE, 05.03.2019 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.

.