Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, davacının iş kazası sonucu ölen sigortalı oğlundan ölüm geliri tahsisi istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak hükümde belirtildiği şekilde isteğin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-18.01.2001 tarihinde gerçekleşen iş kazası sonucu, bekar olarak yaşamını yitiren sigortalının hak sahibi annesi konumundaki davacı tarafından işbu davanın açıldığı anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağı, 506 sayılı Yasanın 24, 99 ve 5510 sayılı Yasanın 97. maddeleridir.
Mahkemece, davacıya, anılan yasal düzenlemelere göre ölen oğlunun sigortalılığından ölüm gelirine hak kazandığının tespitine karar verilmesinde bir isabetsizlik yoktur. Ancak, sigortalının ölümü tarihinde yürürlükte bulunan 506 sayılı Yasanın “Zamanaşımı ve hakkın düşmesi” başlıklı 99. maddesi, "Bu Kanunda aksine hüküm bulunmayan hallerde, iş kazalarıyla meslek hastalıkları ve ölüm sigortalarından hak kazanılan gelir ve aylıklar, hakkı doğuran olay tarihinden itibaren beş yıl içinde istenmezse zamanaşımına uğrar. Bu durumda olanların gelir ve aylıkları yazılı istek tarihini takibeden aybaşından itibaren başlar." hükmünü içermekte ve bu madde hükmüne göre, Kurumun ilk tahsis talebini ret tarihinden itibaren dava tarihine kadar makul kabul edilebilecek süreyi aşan zaman diliminin geçmesi nedeni ile, davacıya dava tarihini takip eden ay başından itibaren ölüm geliri tahsisi gerekmekte ise de, 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Yasanın 97. maddesinin 1. fıkrasının “Bu Kanunda aksine hüküm bulunmayan hallerde, iş kazası, meslek hastalığı, vazife malûllüğü ve ölüm hallerinde bağlanması gereken gelir ve aylıkların,
hakkın kazanıldığı tarihten itibaren beş yıl içinde istenmeyen kısmı zamanaşımına uğrar.” düzenlemesi karşısında, tahsis talep tarihinden geriye yönelik beş yıllık dönem içindeki ölüm gelirlerinin istenebileceği belirgin bulunmakla ve anılan Yasanın yürürlük tarihi de gözetildiğinde, davacının ölüm geliri başlangıç tarihinin 01.10.2008 tarihi olduğu gözetilerek karar verilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının 2. paragrafındaki “01/09/2003” rakamlarının silinerek yerine “01.10.2008” rakamlarının yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.10.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.