Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/21405 Esas 2022/2321 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının kısmen kabulüne dair verilen kararın davacı vekili ve davalı ... vekili tarafından süresi içinde temyizi istenilmekle, temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
K A R A R
Dava, trafik kazası sonucu oluşan bedensel zarar nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece hükmüne uyulan Dairemizin 12/02/2018 tarih, 2015/7059 Esas ve 2018/811 Karar sayılı ilamında özetle; davacının muhtemel bakiye yaşam süresinin PMF 1931 Yaşam Tablosu'na göre belirlenmesi ve 60 yaşın ikmalinden sonraki tarihin davacının pasif devresi olarak esas alınması, pasif devre için AGİ dahil edilmemiş asgari ücret üzerinden hesaplama yapılması konusunda, daha önce rapor düzenleyen bilirkişiden ek rapor alınarak oluşacak sonuca göre karar verilmesi gereğine değinilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılamada toplanan delillere göre; davalı ... şirketi hakkındaki maddi tazminata ilişkin hüküm ile davaya konu manevi tazminata ilişkin ilk hüküm kesinleştiğinden, bu hususlarda yeniden karar verilmesine yer olmadığına; davalı ... aleyhine açılan davanın kısmen kabulü ile 156.968,20 TL. maddi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte bu davalıdan tahsiline, ilk hüküm davacı tarafça temyiz edilmediği ve davalı yararına usuli kazanılmış hak oluştuğundan, bozmadan sonraki ıslah talebinin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına; daha önce temyiz edilmeyen ve kesinleşen (manevi tazminat, davalı ... şirketi temerrüt tarihi) yönlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenemeyecek olmasına; mahkemenin ilk hükmünü davacının temyiz etmediği ve maddi tazminat miktarının davacı yönünden kesinleştiği dikkate alındığında, mahkeme ilk hükmündeki maddi tazminatın hüküm altına alınmasının usul ve yasaya uygun bulunmasına; 6100 sayılı HMK'nın 176/2. maddesi gereği, davacının 10/05/2021 tarihli ikinci ıslahı geçersiz olduğundan, anılan dilekçeye konu miktar için verilen red kararı gereği, davalı yararına vekalet ücretine karar verilmeyişinde isabetsizlik görülmemesine; kabul edilen maddi tazminat miktarı üzerinden, karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT hükümlerine uygun biçimde davacı lehine vekalet ücretinin belirlenmiş olmasına göre, davacı vekili ve davalı
... vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA aşağıda dökümü yazılı 37,90 TL fazla alınan temyiz peşin harcının temyiz eden davacıya geri verilmesine ve aşağıda dökümü yazılı 10.663,19 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı ...'dan alınmasına 14/02/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.