Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2013/9717 Esas 2014/1651 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı ... Yönetimi, 26.11.2007 tarihli dilekçe ile açtığı davada; 5304 sayılı Kanunla değişik 3402 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılan çalışmalarda, Arpacıkaraçay Köyü 101 ada 4 sayılı parselin orman niteliğiyle sınırlandırılıp, Hazine adına tespit tutanağı düzenlenerek, 25.10.2007 tarihinde 30 günlük kısmî ilâna çıkartıldığını, bu orman parseline bitişik olan ve ekli haritada gösterilen alanın da orman sayılan yerlerden olduğu halde, orman alanı dışında bırakıldığını ileri sürerek bu alanın orman sınırları içine alınarak orman niteliğiyle Hazine adına tapuya tescili istemiyle Hazine aleyhine dava açmıştır.
Davaya konu yer hakkında 101 ada 217, 218 ve 220 parsel numaraları verilerek ve kadastro mahkemesinde orman kadastrosuna itiraz davasına konu olduğundan sözedilerek malik hanesi açık bırakılıp kadastro tutanağı düzenlenerek 3402 sayılı Kanunun 5. maddesi gereğince mahkemeye gönderilmiştir.
Yargılama sırasında taşınmaz zilyetleri davaya dahil edilmişlerdir.
Mahkemece, davanın kabulüne, taşınmazların orman niteliği ile hazine adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm Hazine tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kadastro tespitine itiraz niteliğindedir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 5304 sayılı Kanun ile değişik 3402 sayılı Kanunun 4. maddesi hükmüne göre orman sınırlandırması yapılmış, çekişmeli parseller orman alanı dışında bırakılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazların orman sayılan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 11/02/2014 gününde oy birliği ile karar verildi.