Tebliğname No : 2 - 2011/241674
MAHKEMESİ : Antalya 5. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14/02/2011
NUMARASI : 2010/407 (E) ve 2011/82 (K)
SUÇ : Kişilerin huzur ve sükununu bozma

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-5271 sayılı CMK"nın 225/1. maddesi gereğince hükmün konusu, iddianamede gösterilen eylem olduğundan iddianamede açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılması, dolayısıyla davaya konu edilmeyen bir eylemden dolayı yargılama yapılması ve açılmayan davadan hüküm kurulması kanuna aykırıdır. Somut olayda; iddianamede sanığın eylemlerinin “11.07.2010 tarihinde saat 22.00 sıralarında şikayetçinin oturduğu apartman dairesinin önüne gelerek kapıyı çaldığı, şikayetçinin açmaması üzerine evin camlarına vurarak kapıyı aç diye bağırdığı, şikayetçinin polis çağırdığı, ancak sanığın polisler gelinceye kadar oradan ayrıldığı” şeklinde anlatılması suretiyle TCK"nın 116/4. maddesinde tanımlanan suçu işlediğinin belirtildiği, buna karşılık sanığın ertesi sabah tekrar geldiğine, şikayetçinin kapısını çaldığına, cama vurduğuna dair bir ibare bulunmadığı anlaşılmakla;
"Fail ve Fiilde Bağlılık Kuralı"na aykırı olarak uygulama yapılmak suretiyle iddianamede tanımlanmayan eylem de hükme esas alınmak suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 225. maddesine aykırı hareket edilmesi,
2-Kabule göre de,
a-Sanığa ek savunma hakkı verilmeden, iddianamede gösterilmeyen TCK"nın 123. maddesinin uygulanması suretiyle CMK"nın 226/2. maddesine aykırı davranılması,
b-Sanığın, kız arkadaşının katılanın evinde olduğu düşüncesiyle evine gittiğini savunması, katılanın da sanığın aynı düşünce ile evine geldiğini, uzun süre kapıyı çaldığını, cama vurduğunu beyan etmesi karşısında, suçun ısrar unsurunun ne şekilde oluştuğu ve sanığın sırf huzur ve sükunu bozma amacıyla hareket ettiğini gösteren olgular açıklanmadan yetersiz gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi,
c-TCK’nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ve 53/1- a,b,d,e bentlerindeki hak yoksunlukları bakımından mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık R.. K.. müdafilerinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 20.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.