MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLÜ : ...
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Hükümlü ..."in temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükümlünün yokluğunda verilen kararın tebliğ edildiği 28.02.2013 tarihinde cezaevinde olmadığı, tebliğatı alan ..."in ağabeyi ve tebliğ tarihinde reşit olduğu, yapılan tebliğ işleminin de usule uygun olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede;
UYAP üzerinden yapılan araştırmada, mahkemece 16.09.2013 tarih, 2011/165 Esas ve 2013/26 Karar sayılı ek karar ile hükümlünün ... E Tipi Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürülüğü"nün 13.09.2013 tarih ve 2013/8691 sayılı yazısına ekli temyiz talepli dilekçesine konu isteminin süresinde yapılmaması nedeniyle temyiz talebinin reddine karar verildiği, anılan 16.09.2013 tarihli ek kararın 23.09.2013 tarihinde hükümlüye usulüne uygun olarak tebliğ edilmesine rağmen, temyiz telebinin reddine ilişkin ek kararın hükümlü tarafından süresi içerisinde temyiz edilmediği anlaşılmaktadır.
Ayrıca, hükümlünün cezaevinden verdiği 18.07.2013 havale tarihli dilekçesi ile 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra hükmü temyiz ettiği ve bu temyiz isteminin mahkemece 16.09.2013 tarihli temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararda değerlendirilmediğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak temyiz isteminin REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin incelenmesine gelince;
Birden fazla kişi ile birlikte işyeri dokunulmazlığını ihlal eden sanık hakkında TCK"nın 119/1-c maddesinden artırım yapılmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasında yer alan ve koşullu salıverme tarihine kadar süren hak yoksunluğunun sadece sanığın “kendi altsoyu” üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından olduğunun gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
2-Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, sanıklardan müştereken ve müteselsilen alınmasına karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 53. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılarak, yerine ""53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına"" cümlesinin yazılmasına ve “yargılama giderlerinin sanıklardan müştereken ve müteselsilen alınmasına” ilişkin bölümünün çıkarılarak, yerine “Toplam 120,00 TL yargılama giderinden 60,00 TL yargılama giderinin sanık ..."den, 60,00 TL yargılama giderinin ise sanık ..."den alınmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.