Hırsızlığa teşebbüs - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/19299 Esas 2015/1933 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/19299
Karar No: 2015/1933
Karar Tarihi: 27.01.2015

Hırsızlığa teşebbüs - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/19299 Esas 2015/1933 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hırsızlığa teşebbüs suçundan mahkum olduğunu ve diğer temyiz itirazlarının da yerinde olmadığını belirtti. Ancak mahkumiyet sonucunda sanığın 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesinin “c” bendinde yazılı haklardan bir kısmının kısıtlanması gerektiği hususunda yanlış bir karar verildiği tespit edildi. Bu nedenle hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak bozulmasına karar verildi. Kanun maddeleriyle ilgili detaylı bilgi ise şöyle:
- 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53/1. maddesi: “Hükümlünün cezası infaz edilirken çocukları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri c-cezası hariç- kullanmaktan yoksun bırakılabilir.”
- Aynı maddenin 2. fıkrası: “Birinci fıkrada belirtilen yoksun bırakma, hükümlünün cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam eder.”
- Aynı maddenin 3. fıkrası: “Hükümlü, suç işleme kastı olmadığı taktirde, cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, koşullu salıverilir. Koşullu salıverilme tarihine kadar hükümlünün bu maddede belirtilen hakları geri verilmez. Ancak, hükümlü tazminat eylemi açtıysa veya diğer hukuki hakları

13. Ceza Dairesi 2014/19299 E. , 2015/1933 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlığa teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “c” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, yalnızca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise, anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanmasına” ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.01.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.