MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı işverenin Afganistan"da bulunan işyerinde ambar şefi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin haklı sebep olmaksızın davalı tarafça feshedildiğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin mazeretsiz devamsızlığı üzerine haklı sebeple feshedildiğini beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-4857 sayılı İş Kanunu’nun 41. maddesine yazılı olan fazla çalışma süresinin toplamı bir yılda ikiyüzyetmiş saatten fazla olamayacağı yönündedir. Ancak bu sınırlamaya rağmen işçinin daha fazla çalıştırılması halinde, bu çalışmalarının karşılığı olan fazla mesai ücretinin de ödenmesi gerektiği açıktır. Kanundaki sınırlama esasen işçiyi korumaya yöneliktir.
İş sözleşmelerinde fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğu yönünden kurallara sınırlı olarak değer verilmelidir. Dairemiz söz konusu hükümlerin yıllık ikiyüzyetmiş saat için geçerli olduğunu kabul etmektedir.
Fazla çalışmaların aylık ücret içinde ödendiğinin öngörülmesi ve buna uygun ödeme yapılması hâlinde, yıllık ikiyüzyetmiş saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerekir.
Dosya kapsamından davacının, davalıya ait işyerinde 08.04.2011–04.08.2012 tarihleri arasında çalıştığı, fazla mesai ücretinin hükme esas kabul edilen bilirkişi raporunda, davacı tanık beyanına göre belirlendiği, davacının imzasını inkar etmediği 08.04.2011 tarihli taahhütname başlıklı belgeye göre yıllık iki yüz yetmiş saate kadar olan fazla çalışmaların ücrete dahil olduğu düzenlendiği anlaşılmıştır.
Anılan belgeye göre yıllık iki yüz yetmiş saate kadar olan fazla çalışmaların ücrete dahil olduğunun kararlaştırıldığı halde davacının yıllık ikiyüzyetmiş saati aşan fazla mesai ücret alacaklarının hüküm altına alınması gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi isabetli olmamıştır.
3-Davacı işçinin fazla mesai ücreti, 08.04.2011-08.04.2012 tarihleri arası dönemde haftada onsekiz saat fazla çalışma yaptığı kabulü ile hesaplanmıştır.
Fazla mesainin ispatı konusunda, dosya içerisinde, işyerindeki çalışma düzenini gösterir işyeri kayıtlarının bulunmadığı, davacının fazla mesaisinin davacı tanık beyanına göre tespit edildiği, beyanları esas alınan davacı tanığın 2011 yılı Aralık ayından 2012 Aralık ayına kadar işyerinde çalıştığını beyan ettiği, tanığın işyerinde çalıştığı süreye göre davacının çalışma süresinin tamamında çalışma düzenini bilebilecek durumda olmadığı anlaşılmıştır. Davacının fazla mesaisinin haftalık onsekiz saat olduğu hususunu davacı tanığının çalışma süresi ile sınırlı olarak ispatladığı, 2011 Aralık ayı öncesi dönemin davalı tanık beyanı dikkate alınarak hesaplanması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.