Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2013/10712 Esas 2014/1641 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Red talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı vekili tarafından 23.09.2013 havale tarihli dilekçe ile "...eldeki davanın tüm aşamalarında davalı kooperatife, Ticaret Sicil Memurluğu"nca bildirilen adresinde Tebligat Kanununun 35. maddesi uyarınca tebligat yapılmasına rağmen, bilirkişi ek raporunun dosya arasında mevcut Bodrum 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 1996/796 Esas ve 2003/203 Karar sayılı dosya arasındaki adresine yapılmasına karar verildiği, bu ara karardan rücu edilmesini ilişkin taleplerinin de açık kanun hükümleri ile Yargıtay yerleşik içtihatlarına aykırı olarak reddedildiğinden hâkimin tarafsızlığından şüphe duyulduğu..” gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen Hâkim Beyhan Ulak (37257)"ın, talebin reddinin gerektiği yönündeki görüşü üzerine dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hâkim talebinin reddine ve ret talebinde bulunan tarafın H.M.K. 42/4. maddesi uyarınca 500 TL disiplin para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar, davacı vekili Av. ... tarafından temyiz edilmiştir.
Hâkimin reddi için ileri sürülen sebepler işin esası yönünden temyiz sebebi olup, H.M.K.’nın 36. maddesinde tanımı yapılan sebeplerden değildir. Ancak, HMK 42/4. maddesi uyarınca disiplin para cezasına hükmedilebilmesi için reddi hâkim talebinin esastan reddi ile ret talebinin kötü niyetle yapılması gerektiği, somut olayda ise davacı tarafın kötü niyetle ret talebinde bulunduğu hususunda kanaat oluşmadığı anlaşıldığından disiplin para cezasının koşulları oluşmadığı gerekçesiyle uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, hüküm fıkrasının ikinci bendinde “Ret talebi açıkça HMK 36"da sayılan sebeplerden birine uymadığından iyiniyetli sayılmamakla HMK 42. madde gereğince davacı yanın 500 TL disiplin cezası ile cezalandırılmasına” denilmiş olması doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hüküm fıkrasının ikinci bendinin tamamen kaldırılmak suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.M.K.’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, alınan temyiz harcının istek halinde iadesine 11/02/2014 günü oy birliği ile karar verildi.