Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/12222 Esas 2015/5070 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 63, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ile katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin 2013/520 – 19986 sayılı 12.09.2013 tarihli ve 2013/30317-2014/3479 sayılı 13.02.2014 tarihli kararları ile hükmü katılanlar ... ve ... adlarına da temyiz eden Av ..."in vekaletnamesi bulunmadığı anlaşılmakla, bu katılanlar yönünden hükmü temyize hak ve yetkisi bulunmadığından, ... ve ... vekilinin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteminin REDDİNE,
Katılan ... vekili ile sanık müdafiinin temyizlerine yönelik olarak yapılan incelemede;
13.02.2009 tarihli keşif zaptının birinci ve ikinci sayfası katip tarafından imzalanmamış ise de hakim tarafından imzalanmış olması ve sahteliği konusunda bir iddia ileri sürülmemesi karşısında bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin oluşa, eksik inceleme ile karar verildiğine, asgari hadden ceza tayini gerektiğine, katılan vekilinin ise bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması, ceza miktarının az olduğu, takdiri indirim nedenlerinin uygulanmaması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 25/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.